ŞEKERİN ÇİLESİ
(Pişmaniye yapımı, mizahi yolla anlatım Kocaeli değerli öğrencimin kaleminden)
Atıldı tavaya şeker,
Bir mahkumun hapse atıldığı gibi...
Ama suçu yoktu ki onun, olamazdı da zaten;
İnsana, mutluluk veren bir şey, hiç suçlu olabilir mi?
Sonra, erimeye başladı yavaş yavaş,
Sevdiğini gören bir yüreğin sıcaklığı ilŞEe...
Eridi, eridi de erimekle de
Günleri çuvala doldurdum.Bugün günlerden ne ki ha Çarşamba ha Perşembe ne fark eder ki? Yine duvarlar yine duvarlar...Bu yıl beni bambaşka bir yere götürebilirdi şimdi göğü bile duvarların müsade ettiği kadar görebileceğim bir yere gidiyorum.Neler oldu biliyorum neler olacağını da biliyorum ne fark eder ki yine duvarlar yine duvarlar... (Bir mahkumun kaleminden)
Bir mahkümün kaleminden;
Güzelim sohbeti, “süre bitti” diyen infaz memurunun sesi böldü.
Telefon kesildi.
Avuç içleri bir kez daha yapıştı cama...
20’lik fidan gitti.
Gururlu bir çift göz, bakakaldı ardından...
Kalbim, Ege’de kaldı.