Başkalarıyla bir araya geldiğimde ansızın değişemiyordum, onların karşısında bilakis daha derin bir suçluluk bilincine kapılıyordum.
Karşında özgüvenimi yitirmiş, yerine sonsuz bir suçluluk bilinci koymuştum.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Sizin mücadele ederek elde etiğiniz şeyi biz sizin elinizden aldık ama sizin birden içine düştüğünüz ve bizim de kaçınamadığımız mücadeleyi, dışarıdaki hayat mücadelesini biz ancak olgun yaşımızda ama çocuksu bir güçle vermek zorunda kalıyoruz.
Şimdiki zaman çekiminde bir mahkûma mektup
Sana bu mektubu bir gece yarısında yazıyorum
Azatlığın zirvesinde sohbete dalmış yıldızlar
Zühre bir şarkı tutturmuş Bâbil'den kalan
Zavallı dünya habersiz, zavallı dünya sağır
Bir Hârût'la Mârût,(*) bir de ben dinliyorum.
Derken kayıp gidiyor yıldızlardan birisi
Bir intikam fişeği gibi
saplanıyor karanlığın karnına
Senin namına yıldızları kıskanıyorım.
Kim bilir kaç ışık yılı uzakta…
Vahşetin Gerçekleri
"Bugün bir mektup aldım. Resmi bir mektup. Masanın üzerinde, okuyabilirsiniz. Thomas'ın itibarının iade edildiğini, masum olduğunu bildiriyor. Onun suçsuzluğundan hiç kuşkulanmadım. Onlar yazmışlar: 'Kocanız suçsuzdu, onu yanlışlıkla öldürdük. Yanlışlıkla çok sayıda insan öldürdük, ama şimdi, her şey düzeldi, özür diliyor ve böyle yanlışlıkların bir daha tekrarlanmayacağını bildiriyoruz. Onlar öldürüyor, onlar özür diliyor. Ama Thomas öldü. Thomas'ı canlandırabilirler mi onlar? Saçlarımın bir gecede ağardığı, aklımı kaçırdığım o geceyi silebilirler mi onlar?
Sayfa 198Kitabı okuyor
5 Eylül
Charlotte işleri yüzünden çok yoğun olan taşradaki kocasına bir mektup yazmış. En sevgili aşkım dönebildigin kadar erken dön. Seni çok büyük bir özlemle bekliyorum. Bir arkadaşımdan aldığım bilgiye göre Albert bazı sebeplerden dolayı hemen geri donemiyormus
Sayfa 122Kitabı okuyor
Ben örneğin senin etkinin insanı adeta sürekli en derinden, en sert biçimde boğan halkasının içinde yaşamamalıydım, ama gerçekte öyle yaptım.
Bunlarla, senin dediğin gibi aile olma ruhunu yitirmekle kalmadım, aksine içimde aileye yönelik bir ruh vardı hâlâ, ama genelde olumsuzdu ve senden ( tabii ki hiç bitmeyecek) içsel kopuşla ilgiliydi.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Sonunda posta kutusuna bir mektup geldi. Soruyor:
"Korkmak çaresizlikten mi?",
"Çaresizlik yalnızlıktan mı?", "Başlangıç mı güzel, son mu?"
Sayfa 92Kitabı okuyor
Seninle ikimiz arasında esaslı bir savaş yoktu; benim işim kısa sürede bitmişti; geriye kalan kaçış, hayata küsme, üzüntü, içsel çatışmaydı.
Sayfa 28Kitabı okuyor
..bizlerin başlıca iki kusurundan biri yaşama sevincinden yoksun olmamızsa, ikincisi de doğa sevgisinden yoksun olmamızdır bence. Çoğumuz, küçük mutluluklara sıkı sıkı kapatırız benliğimizin kapılarını. Neşeli insanları sulu sayarız. Dertlenecek bir neden bulunmayınca bile, hep dertliyizdir genellikle. Doğanın güzelliğini görmeye de pek meraklı değilizdir.
