Polemiklerden, tekellerden, fanatiklerden o kadar usandım ki!
Sayfa 47
her birimiz gerçeğin sadece bir parçasını elimizde tutuyoruz. Bunları dayatacak apaçıklık olmadığından, siyasi dinler şiddete başvuruyor. Ve işte yöntem konusunda bölünmekten, aynı amaca ulaşmak için can attığımızı gözden kaçırma tehlikesiyle karşı karşıyayız.
Sayfa 45
İnsana saygı! İnsana saygı!.. Mihenk taşı işte budur! Nazi sadece ve sadece kendisine benzeyene saygı gösterdiğinde, aslında sadece kendine saygı gösteriyor. Yaratıcı çelişkileri reddediyor, bütün yükseliş umudunu yerle bir ediyor ve bin yıllık bir süre için' insanoğlunun yerine bir termit yuvasından gelme bir robot yerleştiriyor. Düzen uğruna düzen, insanın hem dünyayı hem kendisini dönüştürmek üzerine kurulu temel gücünü iğdiş ediyor. Hayat düzeni yaratır, fakat düzen hayatı yaratmaz.
Sayfa 44
Gülümseme ve gelenekleri
Bir hastaya gösterilen bakım, bir sürgünün evde ağırlanması, hatta bağışlanma bile ancak şenliği aydınlatan o gülümseme sayesinde değer kazanır. Bütün lisanların, kastların ve partilerin üstünde, birbirimize bir gülümsemeyle kavuşuruz. Hepimiz tek bir Kilise'nin müritleriyiz, bu gülümseme ve onun gelenekleri, ben ve benim geleneklerim.
Sayfa 41
Çağ yargısız infaz çağıydı.
Sayfa 34
İnsan geceleyin duymak için nefesini tuttuğunda çöken tiz bir sessizlik vardır. Ve insan sevdiği kişiyi hatırladığı takdirde çökecek olan hüzünlü bir sessizlik vardır.
Sayfa 21
Yani kendi kendime şöyle diyordum :
"önemli olan, yaşanmışlıkların bir kısmının bir yerlerde kalması.Ve geleneklerin. Ve aile bayramlarının. Ve hatırlarlarla dolu o evin. Önemli olan, dönüş için yaşamaktır..."
Sayfa 19
İnsan kendini nasıl yeniden inşa edebilir? İnsan kendi içinde hatıralardan oluşan o arapsaçını nasıl tekrar oluşturabilir? O hayalet gemi, tıpkı araftakiler gibi, doğmayı bekleyen ruhlarla doluydu.
Sayfa 16
Görünüşte uzaklaşmış olan bir dostun varlığı kendini gerçek bir yakınlıktan daha yoğun bir şekilde hissettirebilir. Bu duanın gücüdür.
Sayfa 15
Fakat vatanlarını terk ettiklerine göre, bu geçmişe dahil hiçbir şey bir işlerine yaramayacaktı.
Sayfa 14
Hâlâ birileri olmaya çalışıyorlardı. Bütün güçleriyle birtakım anlamlara tutunuyorlardı.
Sayfa 14
Kendi kendime "Ben bir yolcu olmak istiyorum, bir göçmen olmak istemiyorum. Kendi vatanımda başka yerlerde gereksiz olacak o kadar çok şey öğrendim ki," diyordum.
Sayfa 14
Şüphesiz hiçbir şey hissetmiyorlardı.
Sayfa 13
Gerçekdışı bir durumdu bu. Bir kukla tiyatrosuydu. Fakat hüzünlüydü.
Sayfa 13