Bir şaman öğretisi şöyle der :
İhtiyacımızdan fazla olan her şey zehirdir !
Kıskançlık, güç, tembellik, yiyecek, hırs,ihtiras,kendini beğenme, öfke, nefret,iyi niyet...
Bir Şaman Öğretisi
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz.
Nehirler kendi suyunu içemez.
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.
Doğanın anayasasında ilk madde şudur:
-Her şey birbiri için yaşar-
Eski çağlarda yürürlükte olan bir anlaştı bu. Bütünlüğü anlatırdı, özü iki cümleydi :
"Ben, biz olduğumuz zaman ben olurum"
"Ben ben olduğum için sen sensin"
Maskeli balo
Felsefe, insanoğlunun dinsel görüntüsünün ilerleme ve aydınlanma gibi hümanist fikirlere bürünerek yenilendiği bir maskeli balo olageldi. Felsefenin maskesini düşüren en büyük düşünürler bile kendilerini baloda bulmuşlardır. Hayvan yüzlerimizden maskeleri çıkarmak, bize düşen zar zor başlamış bir ödev.
Öteki hayvanlar doğar, eşini arar, yiyecek peşinde koşar ve ölürler, hepsi bu kadar. Ama biz insanlar farklıyızdır ( biz öyle düşünürüz.). Bizler eylemleri " seçimlerinin " sonucu olan "kişileriz". Diğer hayvanlar farkında olmadan yaşam sürerler, oysa bizler "bilinçliyiz". Kendimizle ilgili görüşümüz bizi insanoğlu olarak tanımlayan ve bizi diğer bütün yaratıklardan üstün kılan " bilinç" , "benlik" ve " özgür irade" denen yerleşik inancımızdan gelmektedir.
Daha yansız baktığımız zamanlarda, kendimizle ilgili bu görüşün kusurlu olduğunu kabulleniriz. Yaşamlarımız bilinçli benlerin temsilinden çok, bölük pörçük düşlere benzer. En çok önem verdiğimiz şeyler üzerindeki denetimimiz pek azdır. Can alıcı kararlarımızın pek çoğu haberimiz olmadan alınır. Yine de "bizim" yapamadığımızı, " insanlık" başarabilir diye diretiriz. Varoluşunun bilinçli efendisidir o. Tanrıya akıldışı inancı bırakarak, insanlığa akıldışı inananların öğretisi bu. Peki ya Hıristiyanlıkla, hümanizmin boş umutlarını bırakırsak? Ses kaydını " Tanrı ve ölümsüzlük, ilerleme ve hümanizm masalını" kapattığımız anda yaşamlarımızdan ne anlarız?
Sayfa 42Kitabı okuyor
Bir şaman öğretisi şöyle der;
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz
Nehirler kendi suyunu içemez
Ağaçlar kendi meyvesini yiyemez
Güneş kendisi için ısıtmaz
Ay kendisi için parlamaz
Çiçekler kendisi için kokmaz
Toprak kendisi için doğurmaz
Rüzgar kendisi için esmez
Bulutların kendi yağmurlarından ıslanmaz
Doğanın anayasasında ilk madde şudur;
Herşey birbiri için yaşar!
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur...
Eski çağlarda yürürlükte olan bir anlayıştı bu.
Bütünlüğü anlatırdı, özü iki cümleydi;
"Ben, biz olduğumuz zaman ben olurum."
"Ben, ben olduğum için sen, sensin."
“Bu neden sürekli bizim başıma geliyor” diyorsanız, bir Şaman öğretisi şöyle der “Ders, siz öğrenene kadar devam eder...”
Fazla kederlenmeyin
Bu neden sürekli bizim başıma geliyor” diyorsanız, bir Şaman öğretisi şöyle der “Ders, siz öğrenene kadar devam eder...”
“Bu neden sürekli bizim başıma geliyor diyorsanız, bir Şaman öğretisi şöyle der
“Ders, siz öğrenene kadar devam eder...”
"Buda`yı ararken, Ders 8: Bir Şaman
öğretisi şöyle der: 'Doğada hiçbir şey kendisi
için yaşamaz. Nehirler kendi suyunu içemez,
ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez, güneş
kendisi için ısttmaz ve ay kendisi için parlamaz. Çiçekler kendileri için kokmaz, toprak kendisi için doğurmaz.Rüzgâr kendisi için esmez, bulutlar kendi yağmurlarıda sulanmaz. Doğanın anayasasında ilk madde şudur: Her
sey birbiri için yaşar. Birbiri için yaşamak doğanm kanunudur.' Sözün özü, Ben biz olduğumuz zaman ben olu-
rum. Ben, ben olduğum için sen, sensin.
Sayfa 81Kitabı okuyacak
