Bir saate yakın aynı şekilde duruyor, kendimi ve hayatı düşünüyordum. Yoğunlaşma bazı sorularla başlıyordu. Yaradılışımı, geleceğimi, çevremi, insanların farklılığını, duygularımın çeşitliliğini sorguluyordum. Kendimi dinlemeyi öğrenmekti bu yaptığım. Çünkü duyulabilecek kadar yüksek bir ses vardı içimde. Bunu fark edince, dünya üzerindeki bütün insanlar birden yok olsalar dahi yalnız kalmayacağımı anladım. Çünkü ağzımdan çıkan, başkalarının duyabildiği bir sesin yanında, içimde yankılanan ve kimsenin varlığından bile haberdar olamayacağı başka bir ses daha vardı. Demek ki kendimle diyalog kurabilir, aynı konu hakkında yüksek sesle bir söz söylerken, içimden de bambaşka bir cümle kurabilirdim. Dünyayla aramdaki köprüyü ve kendime açılan kapıyı böylece keşfettim.
Sayfa 20 - Doğan KitapKitabı okuyor
“Hayatta bulunduğumuz konumu, yaptıklarımızdan daha çok, yapmamız gerektiği halde yapmadıklarımızla belirleriz.”
Sayfa 120Kitabı okuyor
" Hayatınız ile ilgili alamadığınız kararlar, aldığınız kararlardan daha etkin bir rol oynar."
Sayfa 102Kitabı okuyor
Fərdləri və millətləri bir-birindən ayıran bütün sədlər bizim hər birimizin hiss etdiyi və yalnız əzabın bəxş etdiyi başa düşülmə və ünsiyyətə olan ehtiyac tərəfindən dağıdılmış və yandırılmışdı.
Sayfa 119 - Parlaq İmzalarKitabı okuyor
Açlığı yalnız kendi midesinde değil,çocuklarının karınlarında da hissedebilen bir insanı nasıl korkutabilirsin? Korkutamazsın... her korkunun ötesindeki korkuları tanımıştır o adam artık.
Sayfa 291Kitabı okuyor
" Dünyanın en güzel görüntüsünü görmek mi istiyorsunuz? Geçin aynanın karşısına, koca bir elma dolusu gülümseyin ve" brif, braf, bruf " deyin."
Sayfa 93Kitabı okuyor
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olamam bu derde düşeli
...
Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı d uysam, bizimçin söylenmiş sanki
Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini
Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri
Raslaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi ...
Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri
“Hadi ama zavallı minik yüreğim! Neşelen, biraz cesur ol. Bir kenara atılıp yalnız kaldığımızda birbirimizden başka kimimiz olacak?”
Sayfa 447Kitabı okudu
Karmik Bilmece
Şunu dene. Beş dakika boyunca tek başına otur ve bu dünyada tamamen yalnız olsaydın hayatının nasıl olacağına bak. Kendini karşılaştıracak hiç kimse ya da hiçbir şey olmasaydı, gerçekten ne arzulardın? Dışarıdan gelen bir takdir veya eleştiri olmasaydı, senin için gerçekten ne önemli olurdu? Bunu her gün yaparsan, kendin olduğuna inandığın birikmiş karmik karmaşa yerine, olduğun yaşamın arzularıyla uyumlu hale gelirsin.
Karmik Bilmece
Tüm maddi başarılarının, sadece kendini başkalarıyla, onlara sahip olmayanlarla kıyasladığında değerli olduğunu farkettiğinde, bunun bir başkasının mahrumiyetinden kaynaklanan bir sevinç olduğunu anlarsın. Buna gerçekten sevinç duyabilir misin? Aslında, bu bir tür hastalık değil midir? Herkesin bunu konuşmasının zamanı geldi. Bu gezegende yalnız olsaydın, kendin için ne isterdin? Kendine bu soruyu sor ve seni nereye götürdüğüne bak.