"Ben belki senin hayatına girmeyi başardım ama senin kalbine hiçbir zaman giremedim," dedim gözyaşlarımı serbest bırakarak. Mavileri o kadar tanıdıktı ki bir an için. Sadece birkaç saniye için.
"Unutamam, Doruk. Senin en büyük hatam dediğini ben unutamam. Hangi birini yok sayayım? Bana her gün söylediğin yalanları mı, gizlediğin
Maya EfnanKitabı okudu
Aşk dediğin laftır derler sakın kanma onlara
Yalnız sevilmekle kalma, bir de sevmeyi ara
Çok çabuk geçer bu günler, çevren boşalır sonra
Aşk dediğin laftır diyen güler karşında 💃🏻🌼
Hıncal Uluç 
Ali Kocatepe
Kendimi yalnız hissediyorum.
Yalnızlık çok uzun süre kapalı kalmış bir oda gibi kokuyor, naftalin kokuyor, ekşimtrak, kimi zaman çürümüş meyveyi andıran bir küf kokusu doluyor burunlarımıza.
Canlı olarak kalmayı başarınca kendimizi daha da yalnız hissediyoruz.
Yalnız sağlıklı insan aklıyla yaşasaydı değmezdi yaşamaya, can sıkıcı olurdu. Tam aksine, güzel olan, dünyanın gökyüzü altında bir deliler topluluğunu andırması.
Yalnız o'na yâr demiştik,
Onda bir şey var demiştik,
O bizi anlar demiştik...
Çocukluğunda yalnız kalan insanlar genellikle bir sanat başarısıyla kendilerini göstermek isterler.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Veda kadar kimsesiz.. Hoşçakal kadar yalnız..
“Herkes, bir hoşçakal kadar yalnız,
Herkes, bir veda kadar kimsesiz duruyor kapısında zamanın..”
-yedi güzel adam(dizi)
Ben de!!
…
“Ben de hayata bir kere daha başlamaya hazır hissettim.
Sanki o müthiş öfke seli beni tertemiz, umudumu anlamsız kıldı ve bütün izleri ve yıldızlarıyla parıldayan karanlık gökyüzünü seyrederken, ilk defa, ilk defa evrenin iyi niyetli aldırmazlığına gönlümü açtım.
Bu kadar kendim gibi, dahası, böyle kardeşçe hissetmek, bana şimdiye dek mutlu ve hâlâ mutlu olduğumu fark ettirdi.
Her şeyin tamamlanması, benim daha az yalnız hissetmem adına, umut etmek için geriye kalan tek şey, infaz günümde devasa bir kalabalık ve onların beni nefretle uluyarak karşılamasıydı.”
.
Ben,
Ne Annemin ne de babamin savasci kiziyim kendi masalimin savasci baș kahramaniyim. Yazdigim bu masalada hic kimseye ihtiyac duymadan yalniz basima dağları taslari astim ve yanlışi doğruyu kendim tek başıma öğrendim. Siradisi farkli olmak için caba da harcamadim zaten öyleydim.
Benim arkamda dag gibi Ben varim..
Ben 3 yasinda da 40li yaslarda da ayni kizil sacli savasci kendi dünyamın kralice Zeldayim...
Savaşçı, bulaşıcı ve galip gelme güzelliğinden değil, savaşçı ve savaşçı bir kadın olan güzel gülümsemelerini bırakıp gidiyorlar. Kadın gücü ve güzelliği temsil eder, bu yüzden savaşçı ve ikna edicidir. Ruhunda savaşçı olan bir kadın, kendine sahip olan, gölgelerini anlayan, dansıyla yükselen, farkına varan, anlayan, sesi yaydan başka sesi olmayan bir kadındır.
Herkes gibi yaşamak ve düşünmek istemiyorum. Fabrikasyon bir yaşamın dayatılması rahatsız ediyor. Kendim olmalıyım. Şartlanmış beyinlerin ürettiği kavram, fikir ve davranışlardan arınmalıyım.
Hayattaki rolüm olan kalenderliği oynuyordum yine, verilenle idare et fazlasını bekleme. Buydu işte bana biçilen rol, anne babasının ilgisini bile şartlı alabilmiş her çocuk gibi yalnız iyi bir kız olursam sevilebilirim, sadece anne babamın istediği gibi davra- nırsam onaylanırım inanışını o kadar kanıksamışım ki fazlasını talep etmek demek elindekinden de olmak de- mekti benim için.
Sayfa 193Kitabı okuyor
