Mizah da ironi de "dünyayla uzlaşmamaya" bağlıdır. .... "Partiden az önce geldim, orada yaşam ve ruh bendim. Dudaklarımdan mizah döküldü. Herkes güldü, beni beğendi -ama ben partiden koşarak ayrıldım, evet, bu koşu, dünyanın yörüngesinin yarıçapı kadar uzun sürmüş olsa gerek- o anda kendimi vurmak istedim.