Abdullah b. Amr çoğu kere hadis­leri yazardı. Bizzat kendisi şöyle anlatıyor:

“Ben Hz. Peygamber’ den (s.a.s) duyduğum herşeyi yazıyor ve ezberlemek istiyordum. Bazı KureyşIiler beni men etmeye çalıştı­lar ve ‘Hz. Peygamber’ den işittiğin herşeyi yazıyor musun? Halbu­ki o da bir insandır, diğer insanlar gibi bazen o da kızgın olabilir’ dediler.”'

Onlar demek istiyorlardı ki, Hz. Peygamber (s.a.s) bir kızgın­lık anında ciddi olarak niyetlenmediği bazı şeyler söylemiş olabilir.
Dolayısıyla kişi O’nun hadislerini yazmada seçici olmalıdır. Abdul­lah b. Amr onların görüşlerini Hz. Peygamber’ e (s.a.s) aktardı. Hz.Peygamber (s.a.s) cevaben dudaklarına işaret ederek buyurdu ki:

“Muhammed’in canını elinde tutan (Allah)a yemin ederim ki, bu iki (dudağın) arasından haktan başka bir şey çıkmaz. O halde yaz.”'

Bu, kendisinin her sözünün otoriter niteliğinde hiçbir şüphe ve tereddüt olmaksızın yazılması konusunda Hz. Peygamber tarafın­dan verilmiş açık ve mutlak bir emirdir.

***

“İlmi yazıyla muhafaza edin.”

(Râmehürmüzî, el-Muhaddisu’ l-fâstl, s. 368)

***
Her sahabi Hz. Peygamber’in (s.a.s) sünnetini uygulamada o kadar coşkuluydu ki, şahsi alışkanlıklarına varıncaya kadar O’nu taklid etmek için en iyisini yapmaya çalışıyordu.

“Bir müslüman, din kardeşine kendisine ulaşan güzel bir hadisi nakletmekten daha iyi bir fayda temin edemez."

(îbn Abdilber, Câmiu beyanil-ilm , 1,43.)

Bir derdim vardı, yanıyordum. İnsanlara söyleyecek bir hakikatim vardı fakat ben anlattığımda hiç kimse bana bakmıyordu
herkesin gözü sinema perdesindeydi. Ben de başlarını bana çevirmelerini beklemeden onların baktığı yere geçip hakikati oradan anlatmak için sinema filmi yaptım.

"Umut" kelimesi ye­rine "Türkiye" adını yazsak yeridir. Çünkü Türkiye, yalnız kendi kendisi için değil, Ortadoğu ülkeleri için de varolmak zorundadır.

"Sorumlusunuz, bütün yaptıklarınızdan, olanlar­dan ülkenizde ve ülkeniz olmayan yerlerde, ilginiz ve bilginiz oranında."