Rojnivîsk
Dîwar ji min tije bûne,
dikin ber bavêjin..!!
Hayê wan jê tineye....
Ez neha di tariyê de diçim
mêvandarî
Di tariyê de,
çaxê ku ez û wan mîna hev, bêreng,
Riwê Te
Mîna zivistanê bû
wê salê
bayê qerecdaxê
di hembêza edûlê de
kulîkên berfê
diçinîn
û bi ser riwê te de
berdabûn… !
Ezê xwe hînî diziyê bikim
û rojekê
kenê te bidizim
li nava bajarê Qamişlokê
bifiroşim
Evîndar û
zarokan
û giriyê wan jiboy xwe
bikirim
ez tenê dizanim
girî jî
bi qasî
kenê te
xweşike …
Ew helbestên ku min
ji çavên te dizîbûn,
Her êvar
Dema ku tu
ramanên xweyî fedyok
li tariyê di pêçê,
Dema ku
ken
Xweziya tu tiştekî din bana
Tiştekî min bana
Tiştekî ji bilî ku ti niha
Ewî…
Dayik ba
Xwişk ba
Rengê ezman ba
Yara min ba
Nizanim wê kîjan cejna te
Careke din
pêrgî helbesta min bê
lê eger hat..!! û te
li şûna hevdîtina yekemîn
ji blî
bayê û xweliya danênn şewitî
ti helbest nedîtin...