Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Silinmeyen Hatıralar... Erkin Koray
Silinmiyor gözlerimden o hatıralar
Uzadı, bitmiyor o aylar, yıllar
Öldür beni, yaşamayı istemiyorum
Senden ayrı bu çileyi çekemiyorum
open.spotify.com/track/42xAL8C7m...
Eski bir Magirus bulsam girip içine ağlarım
Ne yana dönsem karanlık
Bu ne biçim cumartesi
İçimde bir gölge
Bilmiyorum neyin lekesi
Soğuk
Ve yorgunum
23 Nisan’ımız buruk da olsa kutlu olsun. Geleceği görebilen, çok güzel bir adam tarafından tüm çocuklara armağan edilen bir gün, bir töreni vırt zırt bahanesiyle kutlayamadığımız tören, yasaklasınlar bakalım. Kendi kendimize kutlarız. Yarın bana saçma sapan gecelerde, günlerde mesaj yazan herkese kutlama mesajı göndereceğim. Ulusal egemenliğimizin ve çocuklarımızın karanlık bir zihniyetine maruz kalmasına rağmen inatla ve severek kutlayacağım. Bi’ de neydi? Türkçe Bayramı mı ne yapmaya başlamışlardı, üstelik tam da 23 Nisan haftasına denk geliyordu. Televizyonda mal mal hareketler. Fetö diye sövdükleri adamın bayramına çevirdilerdi güzelim çoçuk törenini. Sahi, o bayrama n’oldu? Temelsiz, zorlama, yalakalıkla yapılan her işin yok olması gibi o da yok oldu. Aman Atatürk’ü anma, aman cumhuriyet deme de yerine ne kutlarsan kutla. Alternatifleri, bahaneleri bitmedi, bitmiyor. Neyse, korkmayın siz de kutlayın. Çocuklar ülkelerini, değerlerini severek büyüsünler. Zararı olmaz vatan sevmenin.
Sanki her tarafta var bir düğün.
Çünkü, en şerefli en mutlu gün.
Bugün 23 Nisan,
hep neşeyle doluyor insan.
İşte, bugün bir meclis kuruldu,
sonra hemen padişah kovuldu.
Bugün 23 Nisan,
hep neşeyle doluyor insan.
Bugün, Atatürk'ten bir armağan,
yoksa, tutsak olurduk sen inan.
Bugün 23 Nisan,
hep neşeyle doluyor insan.
Tengrigens
@Tukue
·26 Ekim 2019 20:59
Atatürk, 12 Nisan 1934 akşamı İzmir'de İzmir Palas salonlarında Hakimiyeti Milliye Okulu fakir çocukları menfaatine verilen baloyu şereflendirir. Öğrencilerden Ali isminde bir çocuk ortaya gelir; fakat heyecandan bocalar, konuşamaz; derken küçük Ali coşar kendinden geçer, kollarını Ona doğru uzatarak içten gelen bir sesle: "Senin ismini andıkça, senin resmine baktıkça, seni karşımda görünce damarlarımda bir şeylerin kaynadığını duyuyorum. Ah seni doya doya öpmek istiyorum" diye haykırır. O zaman o da kollarını açar "Öyleyse gel" der. Ali koşar boynuna atılır. Diğer çocuklar dururlar mı? "Bizde, bizde..." diye bağrışarak koşarlar. Öperler, öperler. Paşalar, Yaverler, herkes heyecandan ve sevinçten ağlamaktadırlar. Bir avuç Türk yavrusunun içten gelen coşkunluğu, onu sarsmış, heyecanlandırmıştır. Gözlerine dolan yaşları zapt etmek için dudaklarını ısırır, sonra heyecandan titreyen sesle yanındakilere dönerek: "İşte benim neslim bunlar! Bunlarla biz akranız" der.
Sayfa 56 - Güven Kitabevi
...Zaman yok, yol gitmiyor
Anlatarak bitmiyor dertler, dertler...
Bazen bazı geceler uzun
Bitmiyor sessizlik
Herkes konuşuyor
Benimle ama ben konuşamıyorum kendimle
Neden sağır,dilsiz,anlamsız
Yol bitse de, bitmiyor ayaklarımda sızı...
Sayfa 89 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Saçma sapan günleri de hiç bitmiyor.
Sevdaya tutulmaya gör
Ne akıl kalır ne başka duygular
Yaş geçince biter tükenir sanırdım
Son nefes kalana dek bitmeyen tükenmeyen BİTMİYOR
AKSİNE TAZELENİYOR İLK GÜN GİBİ
kızmak küsmek kırılmak her şeyden büyük bunu görmek kabul etmek başlı başına başka durum