Sözlerimiz ve Cahilliğimiz
"cahillerle uğraşmak yorar insanı..." Demiş Mustafa Tatcı. Geçen gün, bana edebiyat ve şiir sevgisini, gömleğinin cebinden çıkardığı, kendi el yazısıyla yazıp, okuduğu şiirlerle aşılayan ortaokul Türkçe öğretmenimle daha çok idrak ettim. Ona yazdığım beş satırlık mesajıma karşılık, bana yalnızca bir satırla cevap vermişti. Bu beni üzdü fakat şunu farkettim ki, sözlerimizin çoğalması bizim cahilliğimizin de çoğaldığını gösterir. Hazreti Ali -Allah O'ndan râzı olsun- "İlim bir nokta idi, cahiller onu çoğalttı." der. Eskiden insanlar, az söz ile çok mâna aktarırlarmış. Fakat zaman geçtikçe maalesef ki, sözlerimiz artsa da cahilliğimiz de artıyor. Tasavvuf'taki az söz-kılleti kelâm da bunu destekler nitelikte. Çünkü söz söylemek de insan için maalesef bir şehvet olabiliyor. Bunları en başta kendi nefsimi sîgaya çekmek niyetiyle yazıyorum. Hakk söz dışında konuşmaktan Allah bizleri beri etsin, ve bizleri yalnızca Kendi Kelâmıyla meşgul etsin..
"Eğer günümüz kadını çılgınca renk değiştiriyor ve kendini Frenklerin oyuncağı haline getiriyorsa bu işin bir tarafında da bizim onunla yaptığımız işbirliği bulunmaktadır. Biz kadını kendimizden uzaklaştırdık. Böylece diğerleri onu kolayca avladılar. Biz onu zayıf, aciz eşinin kölesi ve çocuklarının annesi hatta 'ev' ve 'keçi' olarak isimlendirip onları bu isimlerle andık. Onun yaratılışını insanınkinden farklı saydık. Kadının okuma yazmaya hakkının olup olmadığını tartıştık. Eğer yazı yazmayı öğretirsek bir yabancıya mektup yazabilir diye düşündük. Böylece kendi zayıf güvensiz kişiliğini eşinin ihanetine duyduğu kuşkusuyla karıştıran beyefendinin gönlü sonsuza kadar huzura kavuşmuş olurdu. Kadının takva ve iffetini işte böyle muhafaza ettik. Duvar ve zincirle. Bir insana yaraşır bir biçimde düşünce, şuur ,eğitim ve bilinç ile değil. Onu egitilemez, ehil olmaz, vahşi bir hayvan olarak gördük. Onu engellemenin tek yolunun onu kafese tıkmak olduğuna inandık. Kafesin kapısı açık kaldığı vakit kaçacak ,elimizden uçup gidecek sandık. Sanki onun namusu, güneş gördüğünde yok olan bir şebnemdi"
Ali Şeriati
DİRİLİŞ ERTUĞRUL-SÖZLER-TRT 1
Allah bu kutlu yolda bize de şehadet nasip etsin.
Toprağı yurt yapan mezarlardır!
Soluk soluğa koşan atlara andolsun!
Esir olmayacağız. Zelil olmayacağız. Teslim olmayacağız.Tek sözümüz vardır: Zalime karşı cesaret, esarete karşı hürriyet!
Biz Türkler adam olana her daim inanırız!
Bir nefesine bile hükmedemediğimiz bu dünya için
Ali Lidar ~Gidelim Buradan
Gidelim buradan... Göğsünü sıkan, içini daraltan o laneti geride bırakıp gidelim. Burada yağmur bile güzel yağmıyor artık. Yağmuru güzel yağan bir yerlere gidelim.
Gidelim buradan... Burası bizim değil. Nasıl başederiz bu kadar saçmalıkla? Her şeye sıfırdan başlanabilecek bir yerlere gidelim.
Gidelim buradan... İlaçlarını yanına alma. Kitaplarımı almayayım ben de. Biraz da onlar çıldırtmıyor mu bizi? Havası ilaç, denizi kitap bir yerlere gidelim.
Gidelim buradan... Bıktım tepemizde sallanan manasız sorulardan. Soru sorma artık bana. Soru sormayayım sana. Her türlü sorunun tedavülden kalktığı bir yerlere gidelim.
Gidelim buradan. Burada insanlar kötü. Hep bir şeyler anlatmamızı bekliyorlar, hep bir şeyler anlatmamızı isteyecekler, bitmeyecek bu hiç bitmeyecek. Kimseye bir şey anlatmak zorunda kalmayacağımız bir yerlere gidelim.
Gidelim buradan... Bak uyuyamıyorum yine. Senin de uykuların defolu, bölük pörçük. Huzur içinde uyuyabileceğimiz bir yerlere gidelim.
Gidelim buradan. Ya sen bana gel ya da ben geleyim sana. Sonra gidelim. Hadi.
AT NALI UĞUR GETİRİR Mİ?
Kadıköy Camiinde vaaz vermekte olan Osman Demirci Hoca'ya:
- Hocam, diye sormuşlar. At nalını evimizin kapısına asarsak uğur getirir mi?
- Demirci Hoca:
- Zannetmiyorum, diye cevap vermiş. O nallardan her atta dört tane var ama, bütün gün kamçı yiyip duruyorlar.
HAYATI SEYRETMEK
Yazar Kazancakis, bir ihtiyara "neye
Çok güzelsin kız kulesi. İçerken başka, gündüz vapurdan inerken başka güzel. Detroit vardı ya hani bizim namı değer Ali Paşa; yüzerek geçtiğinde senin cüzzamlılar kalesi olduğunu gördüğünde ne düşünmüştür acaba?