Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.31
192 syf.
10/10 puan verdi
Öncelikle kitabı, sistemde yüklü olan 192 sayfalık Cumhuriyet Yayınevi'nden değil, ilk baskısı olan 142 sayfalık Pencere Yayınları'ndan okuduğumu, ardından, yazımda geçireceğim "Sıvas" kelimesinde herhangi bir yazım yanlışı aramamanızı, zira yazarın da bu kelimeyi kapaktan içeriğe kadar her yerde, bile isteye bu şekilde kullandığını
Düşüncelerin için bir peni, Suskun Kız. Belki de bugün konuşursun.
"Yapmak üzere olduğum şey için üzgünüm. Olduğum şey için üzgünüm. Birkaç kuruşluk değerin olsa da seni milyon dolarlara değer hale getireceğim. Ancak karşılığında bana kâr getirmeyen bir şey vermeni isteyeceğim....Ben bu hikayedeki iyi adam değilim, Pimlico. Ben diğer kötü adamım. Bunu hatırlasan iyi edersin."
Herkese selam. Benim için
Herkese Merhaba
Otomatik Portakal yazarın okuduğum ilk kitabı ve açıkçası bu kitabı çok fazla araştırma yapmadan alıp okudum.
Beğendim mi? Bunu sonra konuşuruz:))
Alex'in şiddet ve nefret dolu yaşantısını anlatıyor bu kitap. Aslında Alex'in gözünden insanların içindeki şiddet, nefret, ahlaksızlık, vurdumduymazlık, hainlik - kötülüğe dair pek çok şey- anlatılıyor. İrade. Biz seçiyoruz değil mi iyi olan eylemlerimizi ve kötü olanları. Peki yaşadığımız ve yaşattığımız sayısız kötülük. Neden? Neden kötülüklere boğulduk? Şeytana atmak kolaydı tüm suçu değil mi?
Kitaptaki bu konulardaki analizler beni gerçekten etkiledi.
Kitabı Okurken bazı kısımlar gerçekten tiksindirdi beni. Kullanılan dil genel olarak sokak diliydi ve çok fazla argo içeriyordu. Bu açıdan bu kitap bana 1000k'nın en az okunanlarından Galatı Aşk'ı da hatırlatmadı değil :))
Bu kitapta beni en çok etkileyen yer: "Ve kardeşlerim bu sözlerin üzerine, ister inanın ister inanmayın hüngür hüngür ağlamaya başladım. Özüme acıyordum." oldu. Belki de kitabın özüydü bu.
Şimdi ilk baştaki sorumu cevaplıyorum.
Evet beğendim. Çokça.
Ayrıca bu kitap
Filmi de varmış. İzlemem :)
Herkese keyifli okumalar
"Ah o umut! O hiç sönmeyen ama gerçekleşmeyen korkunç umut!"
Bu söz kitap boyunca aklımdan çıkmadı. Bir kere kafama girdi mi kafatasımın içinde yankılanarak sürekli tekrar etti kendini. Bazen pek sessizdi, bazen de bas bas bağırdı beynimin içinde. Ama hep oradaydı, hiç kaybolmadı. Ve en sonunda beni boğdu.
Her şey o traktörleri
Acıya,gözyaşıya,ölümlere,kendi yurdundan sürülmeye bir kere daha şahit oluyoruz.
Kitapta Filistinli bir çocuk olan Remzi'nin hikayesi bizleri apayrı bir dünyanın kapısını aralıyor.Remzi kendi ülkesinden sürülmenin,ailesinden çoğunu bu savaşta kaybetmenin derin hüznü içerisinde küçük bir çocuk.Tek istediği kendi ülkesinde mülteci durumuna düşmemek,doğup büyüdüğü yer olan Filistin'de bir insan olarak yaşamak.
Remzi kendi ülkesinin adını haykırmak,burada yaşadıklarını kanıtlamak,kendi millletinin sesi olmak için müziğe sarılıyor ve müziğin iyileştirici gücünü tüm dünyaya kanıtlıyor.
Peki savaş neye yaradı?Onca acının,hüznün içinde boğulduk sadece.
Ne demiş Edwin Star:"Savaş ne işe yarar?Kesinlikle hiçbir işe."
Tarihi romanlara ilginiz varsa kesinlikle okumanız gereken bir yapıt.
İyi okumalar:)
Atomlasan zamanin derinligine inemeyip, suremi bir koku gibi yavas yavas icimize cekemedegimiz icin bogulduk, belki…
Teknolojik nimetlerle zamanin ve mekanin ortadan kaldirilmasiyla her animiz simdi de yasanir oldu. Bu sebeple anlamini vererek yasayamiyoruz, bizi yuzeysellik mahvediyor. Bir cicege bakip geciyoruz her seyimiz gorsel. Oysa; onun kokusundaki aromayi hissetmemiz gerekir, derinlerimizde. Yasamak cokca sindirmektir ama asla yuzeysellik degil… Bir yonuyle de yasamak hafizani yokladiktan sonra orada kalandir. Sonrasi bir tutku.
Zamanin kokuyla iliskilendirilmesi oldukca etkiledi beni ozlemini cektigimiz gunlere dair bazi seylerin kokusu da kalir burnumuzda unutamadigimiz bir aniyi hatirlarken o gunlere dair bir koku da mutlaka carpar burnumuza. Agir agir, yavas yavas sindirerek taze ekmegin kokusunu icimize ceker gibi yasamali bu hayati. Zaten anlamli degerli kildigimiz seyler akan zamanin icinden cekip cikarabildiklerimiz hatrimizdan hic cikmayan acele etmeden bellegimize yerlestirmek icin bir koku misali icimeze derin derin cektigimiz anilardan ibaret degil midir?
Kar altında kalmış bir Kars, karı çok seven ve ona Allahı hatırlatan Kars'ta bir Ka..
Bu kitabı okuyup bitirdiğim gün pek şahit olmadığımız minik bir mucize yaşandı, İzmir'e kar yağdı. Tabi hepimiz sevince boğulduk sokaklara döküldük, annemin bizim kadar sevinçli olmadığını gördüm. Onun için kar çocukluğunda çorapsız, ayakkabısız, yorgun, yoksul
Yarım kalan hikayeye devam edebilecekmiyiz? Ne dersiniz…
Yaşadıkları ayrılıkla birbirlerinden uzak kalsalar da kalpleri daima birbirleri için atan bu iki kalbin,yeniden bir olması için nelerden geçmesi gerekiyor dersiniz.Yaşadıkları soluksuz nefes kesici bir aşktı.Birbirlerinde kırılıp,yine birbirleri ancak sarabildi yaralarını.Ama tekrar biraraya gelene kadar da büyük badireler atlattılar.Çok düştüler sevdaları uğruna,çok incindiler zarar gördüler ama sevmekten biran bile vazgeçmediler.Çünkü yeri geldi nefesleri kesildi sevdaları uğruna yeri geldi sevdalarıyla yeniden nefes buldular birbirlerinde.Yani kısacası öyle güzel sevdiler ki sevgiye dair ne varsa yeniden yeşerttiler içimizde:)
Başımın belası serisinin vedasında satırları okurken çok duygulandım,çok ağladım,çok mutlu oldum ve mest oldum.Sadece iki baş karakter değil diğer yan karakterlerinde yaşamlarına,aşklarına,hayatlarına dahil olduk.Ege gibi kavrulduk,Rüya gibi sevgisizlikle boğulduk.Yeri geldi Mert gibi bir dosta gıpta ettik,Ela gibi bir kuzen düşledik,yeri geldi kızılcıkla hüzünlendik kaybolduk.Bazende Cemre gibilerine sövmekle yetindik:)Aile bağlarının önemini, birlik olmayı,abla olmayı,kardeş olmayı,iyi bir dost olmayı,anne olarak canlarımız için kendimizden geçmeyi hissettik.Bazen küçük masum bir mucizenin tüm canlara yeniden umut,nefes olmasına tanık olduk.
Yani kısacası bu kitapta herşeye fazlasıyla doyduk.Çok hüzünlendik çok mutlu olduk.Güzel seven adamlara bir kere daha hayran olduk.Veda etmekle zorlandık ama yazarımızın da dediği gibi aslında bu hikaye hiç bitmedi biz düşledikçe yaşamaya her daim devam edecek…
Sevgiyle…Alın ve okuyun lütfen
94 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
Hepimizin içinde aynı karalarla aynı aklar var. Hiçbiri birbirinden daha kara veya ak değil. Ama işte ya gözlerini karalara dikersin ya aklara. Güneşe bakınca da göremezsin, ışıkları kapatsan da.
"Karasına bakan yalnızca dinlendirir gözlerini. Gözlerini ayırdığında karanlığından, kendi ışıltısını da, başkalarının ışıltısını da, türlü güzel renklerini de görür. Ama yalnızca kendi akına bakanın, kamaşır, sonunda kör olur gözleri. Gözünü ayırdığında akından, başkalarının ışığını da, renklerini de görmez olur. Tek renk görür dünyayı. Bozbulanık."
Gözlerimizi kapadık. Gözlerimizi kapayınca karanlıklarımız birleşti. Altın Yaldızlı Adam ne zaman gözlerini kapasa Gülistan'da gözlerini kapadı. Altın Yaldızlı Adam, Gülistan'a aydınlıkta kal, aç gözlerini dedi. Ama karanlıkları büyüdü büyüdü ve sonsuzluk oldu. Gülistan, Altın Yaldızlı Adam'ı ebeleyip içine kaçtı. İkisi de çok korktular sonsuzluktan. Ama hiç açmadılar gözlerini.
Bebeğin her parçasının ayrı canı vardır, dedi Ebe nene. İlk yılda hepsi ayrı bir hayat yaşar, yürümeye başlayınca özgürlükleri biter. Altın Yaldızlı Adam'ın ayakları hep özgür olmuş. O ayaklarını değil, ayakları onu kontrol etmiş. O yüzden deli demişler ona. Her parçasının ayrı canı var. Söze uymazlar.
Altın Yaldızlı Adam
Sen hep benimle birliktle
Benim sularımda yüzdün
Sığ sanılan derin sularda boğulduk
✮ ⋆ ˚｡𖦹 ⋆｡°✩✮ ⋆ ˚｡𖦹 ⋆｡°✩˙✧˖°
Merhabaa
Çok yorucu, çok bıktırıcı ve gereksiz detaylarla donatılmış bir kitabın daha sonuna gelmiş bulunmaktayız. Yayında ve yapımda emeği geçenleri yüce rabbime havale etmekten başka bir şey gelmiyor elimden.
Thomas Mann'la ilişkimiz inişli-çıkışlı maalesef. Buddenbrooklar'la okumaya başladığım için zirveye oturmuştu sonrasında Büyülü Dağ'ı okumaya başladım ama Buddenbrooklar'ın tarzıyla uzaktan yakından alakası olmadığı için çöküş yaşadım. Aldanan Kadın'ı okuyunca zirveye çıkmasak da yine de yükselişe geçmişti ilişkimizin seyri ama Doktor Faustus ile en dibe çöktük. Buraya kadar okuduysanız teşekkürü bir borç bilirim çünkü kitap hakkında bir şeyler yazasım gelmediği için Mann gibi boş yaptım resmen. Tabii Doktor Faustus için boş demek haddime değil ama eminim müzikle ilgilenmeyenlerin %98i için kitap boş gelecektir. Müzik dışında bir şey yok mu kitapta derseniz var ama yine benim ilgi alanımda olmayan konular var; Almanya tarihi gibi.
Bu kitap ne anlatıyor kısmına da azıcık değineyim de eziyetim sonlansın. Kitap filolog Serenus Zeitblom'un yer yer kendisinden çok kıymet verdiği arkadaşı Adrian'ın hayatını yazması üzerine kurulu. Adrian onun için çok özel ve gerçek anlamda farklı bir kişilik. Fazla detaylarda boğulmasaydık belki bizim için de Adrian özel ve farklı biri olabilirdi ama boğulduk maalesef. Üstelik aktarılan yaşam o kadar detaylı ki bir zaman sonra inandırıcılığını yitiriyor benim gözümde. Adrian kendi anlatıyor olsa bu kadar detaylandıramazdı eminim. Neyse yorumu fazla uzattım, bu kadar boş yapılan kitabın yorumu da haliyle boş oluyor.
Kitapla kalın.
