19.04.2020 (Günlüğümden)
Hep kötü şeylerden bahsediyorum, yalnızlıktan, umutsuzluktan ve korkulardan bahsediyorum. Kötümser bakmaya o kadar kaptırmışım ki kendimi, mağduru oynamak içten içe rahatlatıyor, mutlu ediyordu beni belki de. Ama bu yazımda hayatımda olan iyi şeylerden bahsedeceğim. Yaşıyorum çünkü hayatımda güzel şeyler de oluyor. Evet, bunlar beni mutlak boyutta tatmin etmiyorlar ama bahsedilmeye değerler. Ben oldum olası kitap okumayı sevmişimdir ama bunu bir alışkanlık haline getirmeyi başaramamışımdır. Bu yılın başından itibaren her gün düzenli okuyorum. Nisan ortalarındayız ve dün 17. kitabımı bitirdim. Bu inanılmaz bir sayı değil mi cidden? Okuduğum her kitaptan inanılmaz keyif aldım ve beni çok geliştirdiler. Ayrıca İngilizcem de oldukça iyi durumda. Pek çok diziyi ve YouTube videosunu İngilizce takip edebiliyorum, haberleri Ingilizce okuyabiliyorum. Bunların hiçbiri küçümsenecek şeyler değiller. Sadece genel durumdan memnun değilim. Ne her şey muazzam ne de her şey berbat. Bazı şeyler can sıkıcı ve boktan, bazılarıyla şahane. Her birini görmek, gerçekçi olmak, iyiler için şükretmek ve kötüleri düzeltmek, düzeltilemeyecek olanları da kabullenmek lazım.