Hər birimizin nəfəsi idi, bizim yerimizə nəfəs alırdı, səsi səsimiz olurdu, canımıza can, könlümüzə, dizimizə taqət idi, nə qədər zaman keçsə də, yorulmurduq; dənizlər bir-birinə qovuşanda, dağlar parçalananda, göy üzü yarılanda bizi xilas edəcək həqiqətin sirri yorğun ürəyini ortadan ayıracaq kimi köksünü tərpədirdi.