D
@booksneverleave
99 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Sorun yüzüm mü?"
Afallayarak geri çekildim.
"Sen saçmalıyorsun."
Bana doğru bir adım daha attı, üstüne öylesine geçirdiği gri tişörtü bir anda çıkarıp yere savurdu, gözlerim şokla irileşti. Kalbim öyle hızlı çarpıyordu ki... Ellerini göğsündeki yanığa vurdu, ardından parmağını nefes boşluğundan başlayıp kasığına kadar inen dikiş izi boyunca kaydırdı.
"Sorun bunlar mı? Bunları saklarım yanındayken," dedi gözlerimin içine bakarak. "Sorun yüzüm mü? Yanındayken hiç ışığı açmam eğer bu seni korkutuyorsa. Kaçma." Geri adımlar atarken kaçacak yerimin kalmadığını anladım. Sırtım sokak lambasının kalın direğine yaslandı. Ona hissettirdiğim bu şey bana o kadar ağır geldi ki ona böyle hissettirdiğim için kendimi öldürebilirdim.
Sertçe yutkundu. "Sorun yüzüm mü?"
Ellerim soğukta yeterince yanmıştı, bir kez de ateş yaksa ne olurdu ki? Elimi kaldırıp izli yüzüne avucumu bastırdım. Çatık kaşlarla gözlerimin içine bakarken avucumu yanağına bastırmamla gözleri kısıldı, kaşlarındaki o çatık çizgilerin bir anlığına yok olduğunu gördüm. Başparmağımla elmacık kemiğini yavaşça okşadım, başımı iki yana salladım. "Hayır," diye fısıldadım. "Sen çok güzelsin. Yüzün çok güzel."
Sayfa 218 - Dokuz Yayınları
“Avuçlarımda ufalayıp durduğum toprak birikintisinin altında kaybettiğim can parçam dururken, nasıl olur da yüreğim ısınır ki zaten? Nasıl olur da kalbim sahibinden bu kadar uzakken delicesine yaşamak ister gibi atabilir?”
Sayfa 9 - Epsilon YayıneviKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
“Ama en çok beni sevdiğin için teşekkür ederim... Sevgin... O kadar büyük ve değerli ki dünya dursa sırtıma alıp döndürecek kadar güçlü hissettiriyor.”
“Seni seviyorum,” dedi kadın.
Adam tekrar alnından öptü. “Seni çok seviyorum, Ayşem...”
Sayfa 441 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Merhaba,” dedi Doğan, gülümseyerek. Ayşem de başını geriye atıp gülümsedi. “Buyurun.”
“Dünyaevi burası mı, gireceğim de.”
“Evet, burası lakin giriş var çıkış yok.”
“İyi o zaman,” diyerek girip kapıyı kapattı Doğan.
“Girdim gitti.”
“Deli.”
Sayfa 410 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Umudun var mı?”
“Umudum yok, inancım var. Umutla hayal kurarsın ama inançla yaşarsın!”
“İnancını yaşaman için elimden ne gelirse yapacağım.”
Sayfa 345 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Ne oldu?” dedi yanına gelen kadına.
“Tahtını elinden alacağım dedim, ‘Kız doğurarak mı?’ dedi. Ben de ‘Evet,’ dedim, ona kızdı. Ne kadar emin benim sürekli kız doğuracağımdan. Hem benden emin hem de Helin'den. Neden hiç söylemediniz annene, cinsiyeti erkek belirliyor diye? Ne doğuracağım sana kalmış, kız doğurursam benim de erkek doğurursam mı senin?”
Sayfa 300 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Bugün yine çok karizma durumlardasınız ağam, size çok fena düşmek istiyorum.”
“Siz de çok göz alıcı olmuşsunuz kırmızılarla, Ayşem Hanım. Aklım karışıyor sonra, bir Ayşem dalgası esiyor içimde. Onu ne yapacağız?”
Sayfa 277 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Ah semai... Ben seni daha nasıl sevsem kapanır yaraların?”
Sayfa 273 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Söz dinleyen Ayşem hiç çekici değil ama üsteliyorsam kabul et. Sonra çıkartırsın eminim.”
“Dengesizsin Doğan. Yemin ederim dengesizsin.”
Kollarını masaya yatırıp üst üste bıraktı Doğan. Ayşem'e doğru eğilip gülümsedi. “Öyleyim ne yapacaksın?”
“Lanet kalbim, sevdik seni bir kere...”
Sayfa 202 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Doğan'ın gözleri doldu, sol yanağından bir damla yaş süzüldü. Sevdiği kadının acısı gözünden yaş olarak indi. Kalbi acıyan sadece Ayşem değildi, Doğan'ın kalbi Ayşem diye acıyordu.”
Sayfa 194 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Doğan!” dedi nefes nefese. Canı hâlâ yanıyordu.
“Doğan'ın gökyüzü bakışlı kadını... Söyle!” Kendine bastırdığı kadının saçlarına öpücükler kondurdu.
“Bırakma beni!”
“Daha ölmedim.”
Sayfa 105 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
“Abin ablamı yiyecek Fikret,” dedi Helin.
“Ablan, abimin midesine oturur, Helin.” Ardından kahkaha attı genç adam. Helin'in hiç gülesi yoktu. “Ne gülüyorsun sen?” dedi sert bir tonda. “Manyak mısın?”
“Nereden bildin? Helin manyağı oldum.”
Sayfa 97 - Müptela YayınlarıKitabı okudu