Aklımdan kağıda süzülen cümleler..
Bir elimde sigara, diğer elimde kalem..
Önümde boş bir sayfa..
Cümleye başlarken..
"Hayaller gün batımı gibiydi"..
bir yidliz cizin kagida, hergun ustunden gecin. uzun sure biyunca yapin bunu ilerledikce dahada bastirarak cizin o yildizin ustunu. sorna aliskanlik olmusken yildiz cizmek sizin icin bu anda silin o yildizi. silin gitsin. artik sevmiyor o yildiz sizi. artik sizin yildiziniz degil. artik baskalarinin yildizi o. belkide hic sizin olmadi. bakin o yildizin izine. onun icin harcadiginiz gunleri dusunun. onu cizmeye ozenle ugrastiginiz günleri. izi ama artik yildiz yok. ama iz var. ne kadar bastirirsan bastir gecmiyor o iz. unutuyorsun sorna o yildizin oldugu kagidi. koyte bir kosede duruyor. zaman geciyor aradan yildizi unutmussun karsina cikiveriyor bi anda. buluyorsun o yildizi. buluyorsun ama izini. buluyorsun ama hatirasini acisini. iz gecmis mi? herseye iyi gelen zaman izini gecirmismi o yildizin? gecirmemis. zaman herseye iyi gelir mi o halde? zaman herseyin ilaci midir? zaman bize baska sayfaya bambaska bir yildiz cizmemiz gerektigini ogretiyor. ama icinden bi ses diyorki ya izi kalırsa? ya bu yildizda benim yildizim olmazsa? garip belki o yildizda gidecek izi kalicak, belki daha derin daha aci verici. ama karsimizda yuzlerce bos sayfa var. ama izler var. ama biz variz. kafamizdakiler var. unutmak diye bir sey yoktur ki. kafamizi surekli kurcalayan bir sey nasi hatirlamayiz? kafamizda o yildizin biraktigi iz hep orada kalırmı? evet artik o yildizi sevmiyorum. evet artik benim yildizim degil, kabullendim. ama izi gecsin istiyorum. silmek istiyorum. ama cok bastirmisim kalemimle. o kadar cok bastirmisim ki arka sayfalara gecmis yildizim. en derinine saplanmis. en derinde bir yerde kucuk bir iz.
=1MAYIS EMEK DESTANI=
Haydi işçi emektar
Omuzlansın pankartlar
Şölenlere davet var
Halaya dursun kollar
Bugün dilanlardayız.
Caddeler arşın arşın
Şenlensin pazar çarşın
Ve uyumaktadır 1K
Uyanır mı bilinmez 1K
Bir yalanın peşinde koşmaktadır 1K ahalisi
Rabbelerini unutturacak her boş sayfa peşinde koşarken ömür hazinesini tükettiklerinin farkına bile varamayacak kadar birbirini gazlamaktadır...
Duygulu düşler sokağı
Yalnızlığa ihtiyacım var
Birazda gözyaşına
Bir kaç sayfa boş kağıt
Mürekkebi akan bir kaleme
Derdimi yazacakken
Dökülsün en ummadık yerde
Kağıdıma mürekkep
Yanaklarıma yaşlar teslim olsun
Unutamadım seni
Her zerren aklımdayken
Gidemedim kendimden
NKRGN
