... oldukça başarılı bir gülümsemeydi. Yine de bir insanın gülümsemesinden farklıydı. Bir şey eksikti. Kanın ağırlığı mı desem, hayatın acısı mı bilemiyorum. Özsüz gibiydi, bir kuşun değil, bir kanadın hafifliği gibi. Gülümseyen boş beyaz bir sayfa gibi. Yani tepeden tırnağa sahte hissettiriyordu insana.
Sayfa 8 - İthaki yayınlarıKitabı okuyor
İnsan bir “Tabula Rassa.” Boş bir sayfa olarak doğuyor. Üzerinde hiçbir şey yazmıyor!
Boş bir sayfa o, tüy kadar hafif, ama yine de bir gülüş.
Sayfa 8 - Sel
Yine de bir insanın gülümsemesinden farklıydı. Bir şey eksikti. Kanın ağırlığı mı desem, hayatın acısı mı desem bilemiyorum. Özsüz gibiydi, bir kuşun değil, bir kanadın hafifliği gibi. Gülümseyen boş beyaz bir sayfa gibi. Yani tepeden tırnağa sahte hissettiriyordu insana.
"Bazı hikâyeler vardır ki nihayet bulsa da ardında boş sayfalar bırakır. Şimdi, yüreğe düşen nur ile arındırılmış bomboş bir sayfa gerek bize... Haydi, rastgele! Rastgele İnşaAllah..."
Yine de bir insanin gülümsemesinden farkılydı.Bir sey eksikti. Kanın ağırlığı mı desem, hayatın acısı mı desem bilemiyorum. Özsüz gibiydi, bir kuşun değil, bir kanadın hafifliği gibi. Gülümseyen boş beyaz bir sayfa gibi.
Yani tepeden tırnağa sahte hissettiriyordu insana. Ukalaca bir gülümseme demek yetmezdi. Samimiyetsiz bir gülümseme demek yetmezdi. Yüzsüzce bir gülümseme demek yetmezdi. Çekici bir gülümseme demek bile yetmezdi. Üstelik, dikkatli bakıldığında bu güzel yüzlü ögrencide hayalet hikâyelerindeki gibi bir şeyler olduğunu hissedebiliyordunuz.
Sayfa 8Kitabı okuyor
Aklımdan kağıda süzülen cümleler..
Bir elimde sigara, diğer elimde kalem..
Önümde boş bir sayfa..
Cümleye başlarken..
"Hayaller gün batımı gibiydi"..