LÜTFEN OKUYUN!
SONUNA KADAR OKUYUN!
İbn-i Abbas (r.a.) Hazretleri'nden naklen Muaz b. Cebel rivayet ediyor:
- Bir gün Resulullah (s.a.v.) ile beraberdik. Ensardan birinin evinde toplanmıştık... Tam bir cemaat olmuştuk. Sohbete dalmıştık. Bu arada, dışarıdan bir ses geldi;
- Ev sahibi... İçerdekiler.. Eve girmem için bana izin verir misiniz? Benim sizden bir
Sana Sığındık Allah’ım
Allah’ım,
Bütün hamdler sanadır; sana hamd eder, senden mağfiret dileriz.
Nefislerimizin aşırılıklarından, hatalarından sana sığınırız. Sen kimi hidayet
ettiysen o hidayet bulmuştur. Kimi sapıttırdıysan da o sapık kalmıştır.
Şehadet ederiz ki:
Senden başka hiçbir ilah yoktur. Senin ortağın yoktur. Ve yine şehadet
Yorulmuşsundur. Bazen boş gün yaratırsın kendine. Bugünkü boş günden hoş bir şey çıktı. Bu başıboşluğa ortak edecek birilerini de buldum. Bakınız, aşağıda:)
(Kiminizden bahsetmeyi unutmuş olabilirim, yazım yanlışı yapmış olabilirim; dedim ya boş günüm. Hoş görün.😊)
Ece Temelkuran’ın BU DA GEÇER’inden rastgele, şansınıza
14 Şubat, Çokça Aşk
Hayatıma geçen sene bir mucize sonucu giren, kocaman boş bir caddede ölüme karşı yüzü kan dolu ve kemikleri sayılırcasına zayıf bir şekilde ayakta dimdik dururken karşıma çıkan benim dünya güzeli meleğimle ilk 14 şubatımız. Rabb'ime onu karşıma çıkardığı için her gün şükrediyorum. Gerçek bir çift gibi bağımız oldu. Pamuk odaya girdiğinde bana sarılır, Pamuk'u öptüğümde miyavlar ve kıskanır... hayatımın aşkı oldun Şanslı'm :) Seni tanıdığımdan beri şunu diyorum, "Şanslı olan sen değilsin, benim."
Müşteri değil ürünsünüz! (Lütfen okuyunuz, okutunuz)
Sokaktan çevirdiğiniz herhangi birine Google’ın, Twitter’ın, Facebook’un ya da Instagram'ın neden ücretsiz olduğunu sorun. Çoğu kişi cevabı tam bilemese de reklam için diyecektir. Cevap doğru olsa da, olay boş bir alanda reklam göstermek kadar basit değil, keşke öyle olsaydı...
Adam, mağazadan kızına gönderilen broşürler ve hediye
Sesimi Duyan Var mı?
Sahi siz duydunuz mu sustuklarımızı?
Hayat devam ediyor… mu gerçekten?
Birinci yıl… Bir yıl 365 gün müydü? Peki neden ben 365 yıl geçmiş gibi ama aynı zamanda da bir saniye bile geçmemiş gibi hissediyorum?
Bir daha gökyüzünü, güneşi, denizi, sevdiklerinizi göremeyeceğinizi, artık her şeyin bittiğini düşünüp yaşamdan koptuğunuzu hissettiniz mi?
Şu hayatta en gerçek iki dostum vardı. Birisi annemin dayısı Salih dayım, birisi babamın dayısı Kemal dayım. İkisi de hayatlarının yaklaşık son 30 yılını yalnız yaşadılar. Eşleri çok önceden vefat etmiş. Yanlarında kalan çocukları da yoktu.
Kemal dayım 2016'da, Salih dayım 2019'da vefat etti. Sanki akranlarım gibiydiler. Bir gün ben