Hikaye fena başlamadı aslında. Viking atmosferini yaşattı. Fakat sonra dikkatimi bir şey çekti. Yazarın da bir kaşif olmasından kaynaklı herhalde, ne zaman ki denizaşırı bir yolculuk söz konusu oluyor hemen baş karakter o yolculuğu yapacak kişi oluyor. Yanlış anlaşılmasın, bu yolculuğu kendisi talep etmiyor (çoğu zaman). Bu yolculuklarda o kadar pasif buldum ki karakteri. Sanki oradan oraya savruluyordu. Yazar, gerçek hayattaki keşiflerini anlatmak istemiş ve bunu bu karakter gözüyle yapmış gibiydi. Bunu ilk hissettiğimde "olsun, boşver" deyip geçmiştim. Sonra (spoiler vermeyeyim), yine denizaşırı bir yere gönderilmek üzere tek bir kişi seçilirken onca kişi arasında nedense, her ne hikmetse yine bizim baş karakterin seçilmesi bende "yeter" dedirtti ve kitabın kapağını kapattım. Belki ilerleyen kısımlarda kurgu çok harika bir hal alıyor olabilir ama baş karakterin (BENCE) zorlama bir şekilde oradan oraya sürüklenmesi beni çok sıktı.
Yitik Kızlar
Merhabalar... 
Sessiz Hasta kitabıyla tanımış olduğum yazar 
Alex Michaelides'in gerek konusu, gerek duygusal iniş çıkışları, gerekse temposu yönüyle beğendiğim Yitik Kızlar kitabının incelemesi ile geldim. Öncelikle Sessiz Hasta kitabıyla ilgili küçük
