Mustafa Zeren
@boyleolsunistedim
65 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sonuma dönmek istiyorum.
En başında beni arzulayan artık alabilir.
Henüz anladım.
Anlayamayacağımı.
Tam ortasındayım her kararın.
Tanrım beni ortalarda bıraktın.
Neden?
Ellerini ver artık
Kalbim hüzün parçası.
Ama öte yandan, öbürlerinin düşünceleri, kahkahaları önünde sizin çeşitli olduğunuz, yüzünüzün milyonlarca gamzeyle dolduğu yerde ben, huysuz, fırtınaya boyanmış, tepeden tırnağa tek eflatun olacağım.
Sigara içtim tüm gün. Sigaranın yanlışını izledim. Kendimi ona benzettim. Kendimi yaktım ve bitirdim tüm gün. Tekrar tekrar devam ettim buna. Yanmak iyi, hava soğuk
Okur Takip Önerileri
Karanlığın içinde her bir yana çarparak savrulan ben. serzenişler, yakarışlar ve acı eşliğinde o günün geleceğini bekleyerek, ve tüm duygularında birbirine karışarak neyin ne olduğunu anlayamadan ben çoktan tek bir renk, karanlığın içindeki siyah olacağım. Beklediğim beni bulamayacak.
Kaçtım ve kaçtım. Kaçtığım her şey benden hızlıydı. Tüm o acıdan kaçtım acı hep benimleydi. Kendimden uzaklaşmakla kaldım.
Denedim, yaşamayı da ölmeyi de. Her ne yarım kaldıysa, ne kaybolduysa bulup, geçmişi baştan yaşamayı da. Mutsuzluk değil, acı değil, öfke değil, sıkılmak, mutluluk, sevgi, umut değil. Bir hiç. Bir karadelik gibi ne geldiyse, ne içime yerleşmeye çalıştıysa hiç ettim onu da. Yürüyen bir sıfır oldum, her şeyin arasında kaldım. Eh sadece bir tarafta kalsaydım bir tarafta olabilseydim, böyle ezilmezdim her şey tarafından. İsterdim tek bir duyguyu dahi taşıyabilmeyi. Kaybettiğim her ne varsa geri almayı. Denedim her şeyi, topladım benden ne kaldıysa, yeniden bir olamadım. Bir zamanlar, bekleme artık dediler. Yarat mutluluğunu. Yol yoksa, yol yarattım ben de. İnanmıyorsam tanrıya, inanılacak tanrı yarattım. Sevgiyi bile yoktan var etmeyi denedim. Olmadı. Sanırım o çizgiyi geçince ve yeteri kadar uzak kalınca, dönülmüyor bir daha insan olmaya.
Bir şeyleri başlattığımızda aynı anda bitmesi içinde bir geri sayımı başlatmış oluyoruz.