Geriye dönüp bir aşka bakarak onun ne zaman güzel, sevinç dolu ve fırtınalı olduğunu o kadar açıklıkla hatırlayabiliyordunuz ki...
Mutsuz değildi,durumunu o kelimeyle ifade etmezdi. İşin doğrusu, yirmi dört gibi gencecik bir yaştayken bile her şeye nasıl baştan başlayabileceğini bilemiyordu.
Ölüm gençleri etkileyebilir ve korkutabilir elbette ama her gün ölümü düşünen ve ondan korkan büyükleri etkilediği gibi de etkilemiyordu onları.
"Her şeyden önce, 'niye' diye bir şey yok," dedi. "Böyle yaratılmışsın, hepsi bu."
Ruh dünyaya zaten yozlaşmış olarak gelirdi, buna biraz daha ahlaksızlık eklemek de pek o kadar değiştirmezdi nasılsa.
Bu günlerde bir yerde çalışmak ya da kendi işinin sahibi olmak şans.
Sadece bu zor günleri atlatmaya çalışıyoruz.
Oysa birini ancak o zaman, sessiz durduğu zaman tanıyabilirsin.
İşin özüne inecek olursak sen aşık oldun. Sevgiyi tattın. Anladığım kadarıyla böyle bir şeye bir kere sahip olursan, sonsuza dek senin oluyor.
Hâlâ çocuk olmasına karşın yitirilmiş çocukluğunun sancısını içinde duyuyordu.