güzel şeylerden söz etmek istiyorum.
ama galiba beceremiyorum.
karamsarım çoğu zaman, biliyorum.
biliyorum ama herkes kırgın, yüzüne baktığım insanlar üzgün.
ne çok oldu gözlerinin içi gülen birini görmeyeli..
burada da kırgınlıkla ilgili bir paylaşım olduğunda, beğenilere bakıyorum; normalden fazla. hepinizi üzmüşler.
düşünüyorum: burada kıranlara yer yok! kırılanlar burada.
satırlar üzerinden düşmemeye çalışarak yürüyen insanlar, mısraların titrek ışığında düş kuranlar burada.
kelimelerin kendini göstermeyen, sisli anlamlarında huzur arayanlar;
yağmur yağınca ıslanmanın güzelliğini hatırlayanlar burada.
kalbi kırık olanlar...
düşünüyorum: kırık olmasaydı o kalp alır mıydı içine ince şeyleri?
peki, ya gece olmasaydı neylemeliydi gündüzleri ?
şimdi yine gece, ne güzel gece. üstelik yağmur da yağıyor.??
diyorum ki: gündüz varsa gece, gece varsa gündüz de var.
olur ya bazen çölde bile çiçek açar.
gökyüzü gibi,
insan da hep ağlamaz ya
elbet güler.