bütün ömrümce susmuş, zihnimden geçen her şey için, "adam sen de, söyleyip de ne olacak sanki?" demiştim. eskiden her insan hakkında, hiçbir esasa dayanmadan, sırf mukavemet edilmez bir hissin, bir peşin hükmün tesiriyle nasıl "bu beni anlamaz!" demişsem, bu sefer bu kadın için, gene hiçbir esasa dayanmadan, fakat o yanılmaz ilk hisse tabi olarak, "işte bu beni anlar!" diyordum.