Aldırma ; yüzümde sabitlenmiş gülümsemeye ,
mesleki deformasyondur.....
patronumun isteğidir yani.
eh ! böyledir işte ,ömrü karalama defteri gibi kullanmanın sonucu....
bilincinde ;sürekli kelimeler açar ve asla kokmazlar hiç biri güller gibi
bana göre kim yaparsa aşkın tarifini ;alayı yalandır !
başkası nasıl kullanabilir ki ! sana bakarken
Bütün şairlere kırgınım seni bu kadar dillere düşürdükleri için, bütün dillerde benim içinde de bir kere dinle, hecesi aşk olanın cümlesinde keder eksik olmaz. Neek
Benimle Feda Olmak İster Misin?
Sıkkın canımla, buruk yüreğim benim
Pişman aklım ile yalnız senli düşlerim
Aklım hayalimde değilken bile sen
Yine yüreğimin eğer sahibiysen
Bil ki güzelim, yalnız seni özledim...
Huzurlu olan o cânım gülüşlerin
Benim Onlaradır bu feci özlemim
Benim, özleyip de göremediklerim
Senin o isteğinle beklediklerim...
Emret, ister öleyim ister
“Hayattan ne istediğini bilmeyen boy aynasına bakmayıp kendini mükemmel zanneden… dokunmakla düşünmenin bir farkının olmadığını bilmeyen… sevgisinde cimri, öfkesinde bonkör olan bencil yaratıklarız.. kazandıklarımız kaybettiklerimizin yerini tutsun istiyoruz.. avucumuzu yalıyoruz. Bir şey güzelse bunda bir anormallik arıyoruz, olmasa bile
O kadar ışık bu şehirde ama hiçbiri gözümü aydınlatmıyor.
Bu kadar göz bu şehirde ama hiçbiri gönlümü Isıtmıyor.
Burda herkes canlı kalmak için koşuyor,
Hiç kimse yaşamak için koşmuyor. Bu şehrin hepsi yeryüzü olmuş,
Artık göğü yok bu şehrin.
Benim gönlüm gökyüzü istiyor
Tanımsız Belirsiz
Belirsizlik kolaydır
Tanımsızlık bitiren
İlkidir karıştıran
Diğeri olan, her an
Konuşalım tabusuz
Ben neyim sensiz?
İnsan ne kelimesiz?
Olmaz hiç cümlesiz
Konuşsana doğrudan
Anlat hislerini
Dobra dobra sevgini
Bana olan hissini
Ben sevmişim bir güzel
Sevmem başka, bu özel
Tüm aşkım olmuş tüzel
Oldum sana müptezel
Benim canım ey güzel
Tanımsızlık bırakma
Ben bekler ecel, ezel
Belirsizlik bırakma
Sığıntı Kuşu
youtu.be/WbhQeVRLUAs?si=...
akşam
hüznümün soluk aynası
vurdukça yüreğime kanım oynaşır
derinleşir acısı parmakuçlarımın
kırmızı bir ölümü görmüş gibi
kanarım.
Nurullah Genç
havanın dumanlı
vaktin dar olduğu bir zamanda
bu sözü bir gül gibi bıraktın yüreğime:
“İçim içime sığmıyor!”
şimdi sana dâirim
ölesiye tutkulu
ölesiye şâirim
Yolculuk!
Uzun bir yol var önümde. Etrafı çiçeklerle çevirili bir çok ev. Her bir çiçek bambaşka duygular taşıyor. Hangi çiçek benim duygum ve hangi duygum bir çiçek kadar güzel, düşünüyorum. İlerledikçe usul usul, bir amca görüyorum karşımda. Epey yaş almış bu amcanın yüzünde, çokça yaşanmışık saklı âdeta. Gözlerinde derin hikâyeler, teninden akan terinin
İyi geceler
Önceden olsa bu vakit konuşurken uykumuzu alalım hadi derdik.
Şimdi benim uykum kaçtı, senin ki kim bilir ne durumda.🌹
tüm yıldızlar düşerken denize ve toprağa
ve kızgın sesler sürüklenirken rüzgarda
bir ışık demeti dolduracak zihnini
ve hatırlayacaksın neler söylediklerini
bu dünyanın tanıdığı en iyi adamların
başka bir adam göreceksin
senin ve benim gibi görünen
ama yine de aynı hissedemeyecek
hayatı ıstırap içinde geçmiş
senin, benim gibi düşünemiyor
çünkü bizim gördüklerimizi göremiyor.
open.spotify.com/intl-tr/track/1...
Dışarıyı izliyorum. Ara sıra geçen arabalar, sık sık geçen köpekler... Saat geçenin geçi.
Bir ışık yanıyordu evlerin birinde, söndü. Hava biraz esiyor. Bir sigara almak için içeri girdim. Girmişken bir su aldım, içtim. Sigaramı da alıp döndüm balkona. Döndüğümde ışığı kapanan ev tekrar aydınlanmıştı. Perdeye bir gölge yansıyordu. Önüne doğru uzandı, bir şey aldı. Ağzına götürdü. Çakmağın sesini duydum, perde kapalı ama cam açıktı. Ben de aynı anda yaktım sigarayı. Gereksiz bir uyum sağlama çabasıyla içtim. O kalktı, ben onu izledim. Işık tekrar kapandı. Nedense birazdan açılacağından emindim.
Şaşırmadım, yine geldi. Işığı açtı, aynı şeyleri tekrar etti. Ev sigara koktu diye bu defa balkon kapısına gitti. Kapıyı açtı, ışığı kapattı. Gitti. Sırt üstü yattı muhakkak. Tavanı izledi. Ama uyumadı. Uyuyamazdı.
Bu hikayeyi biliyorum ben, daha önce de okumuştum. Bir gölge oyunu. Yanlış yaşamlar üzerine kurulan, sessiz bir gölge oyunu. Her gece oynuyor benim penceremde.
Adın anıldığı an kırılıyordu bu kafes
Aşk işi sana göre değildi
Sadece ben sana aşıktım işte bu kadar
Sadece sana olan aşkım için şarkı söyledim
Bütün sesimle, var olan bütün nefesimle
Bendim, seninle her anda her nefeste yaşayan kişi
Adın anıldığı an kırılıyordu bu kafes
Bendim, seninle yaşayan, her an her nefes
Adın anıldığı an kırılıyordu bu kafes
Gönlüm deli divaneydi onun aşkından daha da mecnun oluyordu
Kendini ona adadı ve kanat çırpıp yuvasından uçtu
Ben sensiz hayatta kalamam benim feryadıma yetiş
Adın anıldığında kırılıyor bu kafes
Ben sensiz hayatta kalamam benim feryadıma yetiş
Adın anıldığında kırılıyor bu kafes!!!
Morteza Sarmadi
youtube.com/watch?v=YvuZ4qv...
Yakamoz& Papatya [1-8] hepsini okumak isteyenlere...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.