Size kendi ahlakımın esasını ve temelini Atlas Vazgeçti'de yazdığımdan daha iyi bir şekilde özetleyemem. Bu nedenle onu başka cümlelerle ifade etmeye kalkışmak yerine, size Atlas Vazgeçti'den benim ahlakımın niteliğine, temeline ve ispatına dair olan pasajları okuyacağım:
"İnsanın aklı, sağ kalmanın temel aracıdır, insana hayat
Sayfa 112 - Pegasus Yayınları - Çeviren: Nejdet Kandemir - I. Baskı: İstanbul, Kasım 2021 •İnanç Ve Kaba Kuvvet: Modern Dünya'nın Düşmanları, 1960Kitabı okudu
SEVGİLİ ÖLÜME...!
''bana bir gök yüzü sun sevgili;
umut güneşinin batmadığı
bana bir rüzgar sun sevgili;
kokusunu saçlarından alan
bana bir düş sun sevgili;
ömür boyu göreceğim
bana gel sevgili;
sevgi eyleminin gerekçesi olarak....''dedi adam ve mermiyi namluya sürdü. şakakları öpüşürken tabancayla, ciğerinde son oksijen atomu intihar ederken. cebindeki vesikayı çıkarıp uzun uzun baktı. sanki göz bebekleri nefes alıyordu. ve o an anladı tüm yer yüzü hatta anatomi kitapları. nefes almak kitaplarda yazdığı gibi sadece akciğerlere ait bir eylem olmadığını.zaman sustu. yağmur damlaları düşmeyi unuttu. bulutlar bileklerini kesmişçesine oluk oluk kan akıyordu göğün damarlarından. ve son bir şiir düştü yürekleri infilak ettircek cinsten;
''sarılmak solgun bir eylem gibi kırarken dallarımı
öpmek ölüm sessizliğinde çığlık çığlığa
ey yaşamak denkleminin çözüm kümesi
hayat matematiğinin tek sonucu
beni bu mermi değil
bana bakmayan gözlerinin kirpikleri
eski çağlardan kalma
savaş tanrıçasının gazabı öldürecek...'' dedi ve kefenin hatta toprağın bile olmadığı küçücük bir odada sarıldı ölüme.
II. KİTAP
insan yaşlı da ölse genç de ölse ölünce aynı şeyi yitirir; şimdiki zaman insanın yoksun kalabileceği biricik şeydir, çünkü sahip olduğu biricik şeydir, hiç kimse sahip olmadığı bir şeyi yitiremez. (8)
(8) Bu bölüm, Grek-Roma 'avuntu' tarzını anımsatıyor (ölüm karşısında üzüntü den kurtulmaya çalışmak); felsefî ahlâkın başlıca amacı, geleneksel avuntunun yerine felsefî avuntuyu koymaktır. Stoacılar da, Epikurosçular gibi, uzun yaşa mın başlı başına iyi bir şey olmadığını öne sürüyorlardı. Önemli olan, yaşamın niteliğiydi; bu, örneğin Stoacılar için, erdemli ve usa uygun yaşamak ve erdemli kişilerin 'kozmik' perspektifine erişmekti. Stoacılar, aynı zamanda, dünyasal- tarihsel olayların zaman içinde dönümsel olarak yinelendiğine inanıyorlardı.
Marcus Aurelius da, sık sık ölüm ve yokoluş teması üstünde durmuştur. Marcus Aurelius'a göre; en önemli şey, bize dışsal olarak ne olduğu değil, doğru yargılara, başka bir deyişle, ussal ya da 'doğal' olana uygun yargılar oluşturmaktır.
Sayfa 44 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Bu yaşamak değil, uzun ölüm.
Sayfa 25Kitabı okudu
