Gelecek Uzun Sürer(2011)
25 yıl sonra belki biz seninle yine surlara çıkarız. Biraz yaşlanmış oluruz. Seninle beraber bütün Karadeniz’in etrafını bisikletle dolanırız. Batum’da çaça içer, Gürcü şarkılar dinleriz. Sonra bir de Mayakovski’nin evine götürürüm seni. İçelim ve birbirimize sen diyelim. deyip Moskova Petrovski treninde vokta içeriz. Varna’da karşı kıyıdan sesleniyorum. Sesimi işitiyor musun Mehmet! Mehmet! diye Nazım’ı yad ederiz. Sonra haritayı açarız. Gözümüzü kapatırız. Seçeriz bir yer. Derim, yürü. Sonra ben belki politikaya atılırım,ama sadece ulaştırma bakanı olurum ha! Bütün ülkeyi demir yolları ile döşerim. Sadece batıdan doğuya değil. Batıdan Karadeniz’e Karadeniz’den Akdeniz’e, uzun uzun demir yolları... Sonra her bölgede yok olmakta olan diller ve kültürlerle ilgili enstitüler kurmuş olurum. Sonra. Sonra. Belki her şey değişmiş olur. Sonra çalışma saatleri beş saat olur. Sonra otuz yıldır içinde bulunduğumuz bu çatışma ortamıyla ilgili Hakikatleri Araştırma Komisyonu kurulmuş olur. Sonra, ne çok sonra var değil?
‘Özcan Alper’
İyi geceler
Değişen o değil; ben değiştim, Vardığım yargı bu. Öyle ki, en mutlu anlarım bile bununla bozuluyor, Ah! Nasıl da değiştim böyle! Değişmeme bir açıklama bulabilmek için, bu deftere yirmi yıl önce yazdıklarımı okudum. Bir zamanların o saf, güvenli, biraz da bön kızında kendimi görmem öyle zor ki!
Sayfa 37
Karıma Mektup
Bir tanem!
Son mektubunda:
"Başım sızlıyor
yüreğim sersem!"
diyorsun.
"Seni asarlarsa
1 bardağın hikmeti :)
"Bardak dolu" ( Optimist )
"Bardak boş" ( Pesimist )
"Bardak yok " ( Nihilist)
"Bardak benim olmalı" ( Emperyalist )
"Bardaktan seri üretime geçelim" (Kapitalist)
"Bu bardak ne yenir be" ( Mazohist )
"Bardağı alın oradan kırarım yoksa"(Sadist)
"Bi bardak su versene" (
- Doğrusu iyi yürekli, duygulu bir çocuktu. Küçüklüğünü bilirim. Babası arka avluya atmıştı onu. Yalınayak, tek düğmesi kalmış pantolonuyla koşar dururdu...
Temiz ruhlu ihtiyarın sesi titredi. Fetyukoviç bir şeyler sezinleyerek ürperdi, dikkat kesilmiş, dinliyordu.
- Evet, o zamanlar ben de genç sayılırdım... kırk... kırk yaşındayım, yeni
Sayfa 851 - İletişim Yayınları
Kayra, bir gün bana "Mutsuzluğuna hiçbir çare aramıyorsun" demişti. "Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun. Dünyadan haberi olmayan bütün geri zekâlılar gibi. Ölmesine çeyrek kalmış, herkesi yaşadığına pişman etmeye çalışan, sağlıklı oldukları için suçluluk duymalarını isteyen hastalıklı, yaşlı bir kadın gibisin."
O an çok sinirlenmiştim. Ama haklıydı. Ben hiçbir şey yapmıyordum. Hiçbir şey yapmayan adam bendim. Herkesin koştuğu saatlerde ben saniyeleri sayıyordum. Ne yaparsam yapayım, hiçbir işe yaramayacaktı çünkü.
"Yarar yok bu dünyada! Ölüm varsa yarar yok! Ölüm bütün sihri bozar. Kurtardığın hayatlar da ölür. Aldığın Nobeller de paslanır. Doğ- duğun evler de yıkılır. Bin yıl yaşa, görürsün!" dedim kendime...
Ve beklemeye başladım
Sayfa 38Kitabı okuyor
