Sonra çantamdan bir mandalina çıkarıp soyuyorum, her dilimi damağıma hafifçe bastırarak meyvenin suyunu yavaş yavaş emiyorum.Bir anda kendimi bağlantıda hissediyorum; ağacı diken kişiyle, ağacın kökleriyle emdiği suyla, köklerin yayıldığı toprakla, mandalinayı filizlenme sürecinden meyve haline kadar taşıyan dalla, mandalinanın olgunlaşmasını sağlayan güneşle.Minnet duyuyorum, ısınabildiğim ve böylece doğanın ritmiyle hemhal olduğum için şükrediyorum.