Bir anlık görüntü, havada soluk bir ışıma; bir parıltı, kutup ışıkları, elektronların dansı, ardından tekrar bir yüz, yüzler. Ne var ki yitiyorlar, kollarımı onlara
doğru uzatmama karşın, benden kayıp gidiyorlar, şafak vakti hayaletleri. Geriye, bulundukları yere. Benimle kalın, demek istiyorum. Ama kalmayacaklar.
Benim hatam. Çok şeyi unutuyorum.