buse sancaroğlu
@busesancaroglu
öğrenci
3 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Öyle bir şey ki kelimeler düşmüyor, salınıyor.Bir ân geliyor ân beni savura savura, düşe kalka sürüklüyor.Çok tozlanmış bir çerçevenin içindeki fotoğrafın güzelliğinde,solduğum havanın temizliğinde,içtiğim çayın buharında buharlaşıyorum.Geçiyorum yine aynı sokaktan çoktan daha fazlaca.Gölgem bile silik,tutuşmuşken yine de bilirim görmesem dâhi süregelen her şey rengarenk.
T 27.11
S 01.10
şimdi inancın sonudur. Bir şeylere ümit etmenin güzelliklerin son bulduğu günün sabahı. Hem içinden bir sürü şey söylemek gelir hem de sonsuza kadar susmak gerekir. Çünkü insan en çok inandığı yerden kırılır
Okur Takip Önerileri
Penceremdeki çiçekler bile dönmüyor yüzünü güneşe.
open.spotify.com/track/0QSgdg2jq...
Hani, büyük bir kararlılıkla inşa ettiğin o darağacını salıncak yapmaya karar vermiş gibi
Karanlıktasın, fenerin var aydınlatmıyorsun, aydınlanmıyorsun.
Başlangıç olarak belirlenen neydi?yaşamın kendisi mi yaşamanın kendisi mi?Ana rahminde başlardı başlangıç tohumları.ilk sevinç, gözyaşı, keder,mutluluk mutsuzluk varlık veya yokluk hepsi zıttı ve eşiyle birlikte var olandı.Bunları barındıran bütünlük düşünceydi.Hangi ruh bu kadar çıkmaza girer düşünceyle.Belki de her şeyin başı buydu düşüncenin yaşamı yönetmesiydi.Bir nevi yaşamı kanaya kanaya içmek,zehriyle birlikte kabullenmekti düşünceyi merkeze almak.Eksiği yaşattı fazlası öldürdü.
Yarın yine devam ederim, sonsuz bir son olması umuduyla
