Öyle bir şey ki kelimeler düşmüyor, salınıyor.Bir ân geliyor ân beni savura savura, düşe kalka sürüklüyor.Çok tozlanmış bir çerçevenin içindeki fotoğrafın güzelliğinde,solduğum havanın temizliğinde,içtiğim çayın buharında buharlaşıyorum.Geçiyorum yine aynı sokaktan çoktan daha fazlaca.Gölgem bile silik,tutuşmuşken yine de bilirim görmesem dâhi süregelen her şey rengarenk.
T 27.11
S 01.10