Büşra Eren
@busraerennnn
5 Temmuz 1997
19 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
200 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Utanç,aşağılanma,hiç konuşulmayan şeylerdir bunlar,yüzümüzün ortasına söylenen kalleş cümleler,unuturuz onları,özellikle de çocukken.
Beş altı yaşlarımda onları seviyor,onlara inanıyordum.Tanrım sen bilirsin,hangi an,hangi gün duvarların rengi çirkin görünmeye,yatak odasındaki tuvalet kovası pis kokmaya başladı,ne zaman gariban ihtiyarlar beş para etmez,ayyaş moruklara dönüştü...Annemle babama benzeyeceğim diye ne zaman delice korkuya kapıldım...Bir günde olmadı,büyük bir kopuş anı yok.
Tükür, kus ve unut Hayat içimde ölüyor,karnımda.Ne zaman oldu,nasıl oldu? Hikayemi kendime anlatıyorum. Henüz anlayabilmiş değilim.
Benden uzak talihsizlikler,asla benim başıma gelmeyecek felaketler,çünkü bazı insanlar doğuştan böyledir,hastalıklar onları bulur,elli franga ezme alabilirler ancak.
Ceza,başka bir insan eliyle ıslah.Küçük kırmızı bir sonda marifetiyle.Yirmi yılın sonunda gele gele buraya gelmek.Kimsenin kabahati değil.Bir tek benim,baştan sona benim suçum.
"Sonun kötü olur." Bu ezeli kehanet bizim ihtiyarların ağzından ilk ne zaman dökülmüştü acaba?
Hayatın kendisiyle her karşılaştığında ondan kaçmıştı.Şimdi uçurumun üstündeki bir köprüden sakin sakin geçerken birden köprünün kaldırılmış olduğunu ve orada bir girdap bulunduğunu gören bir adamın hissettiğine benzer bir duygu içindeydi.
Aşkı öğrenmek için yanlış yapmak ve sonra da bu yanlışı düzeltmek gerekiyor.
Anna Arkadyevna okuyor ve anlıyordu,ama okumak,yani başka insanların hayatlarından betimlemeleri izlemek hoşuna gitmiyordu. Kendisi bizzat yaşamak istiyordu.
Hayata izin vermemek,geçmişe izin vermemek saçmalık.Daha iyi,çok daha iyi yaşamak için dövüşmek gerek...