Butimar kuşu denize çok aşıktır. Öyle ki her gün sahile gider kanatlarını açar ve uçsuz bucaksız, güneşin altında parıldayan deryayı seyre dalar. Susadığı zaman da denizin kuruyacağı korkusu ile tek bir yudum dahi içemez. Sadece izler karşılık bulamadığı yârini. Sonunda vücudu dayanamaz ve susuzluktan can verir. Butimar bu aşkı ile benliğini de bir kenara bırakmıştır aslında. Çünkü Butimar çok yükseklerde uçan bir kuştur ancak üç durum ile karşılaşınca uçamaz, kar yağınca, müzik sesi duyunca ve aşık olunca.
Uçamayan bir kuşa da kuş diyebilir miyiz?
En basitinden bir olaydır uçmak kuşlar için. Ama Butimar bu basit olayı dahi yapamaz aşkı yüzünden. Butimar, Butimar’lığını da kaybetmiştir artık.