O hep benimle olmaya devam edecekti. Ama o da beni yanında isterse, işte ben ancak o zaman sevdiğim kadının yanında olacaktım. Çünkü aşk her zaman savaşmak değildi. Bazen de sadece beklemekti...
İnsanoğlunun sınırı yoktu. Her neyse yaşarsak yaşayalım, yine de içimizde bir parça hala umut etmeye devam ediyordu. Ve o umut her hayal kırıklığına dönüştüğünde de yine ve yine cam kırıkları misali dağılıyorduk sanki.