Eskiden utanma çekinme vardı farzı misal bu mülk senin mi diye sorulunca nacizane bekçisiyiz derdi... (O zamanlarda benim demek ahmaklıktı öteden beri kaç defa el değiştirmiş bana nasıl kalır diye içinden geçirip kendi nefsi ile çekişirdi işte o yüzden hep derin bir iç çekerek ahh nerde o eskiler deriz...) Gerçekten eskiler mi iyiydi yoksa biz mi değiştik diye ara ara soruyorum kendime büyük bir üzüntüyle!
Gitdün ammâ kodun hasret ile cânı bile
İstemem sensiz olan sohbet-i yârânı bile
(Neşâti)
Sen gittin; fakat canı, yani beni, özleminle beraber bırakıp da gittin. Ben, sensiz dostların sohbetini bile istemiyorum.