Umut
Dost bildiğin insanların yüzleri
Aynalar gibi kapkara.
Suyu mu çekilmiş bulutların,
Dönmüşsün kuruyan ırmaklara.
Taşlara düşen saat gibi,
Ne artı, ne eksi.
Bir sağlık, bir sevinç,
bir umut Hikâye hepsi.
Cahit Külebi
Bütün trenleri kaçırdın,
Acıklı bir roman gibisin şimdi.
İşte milyon insanda milyon yürek
Senin için çarpar mı biri?
Karanlık kış günü akşam üstü
Dost diye sokaklarda kendini ara,
Sevdalı kimsesiz sarhoşlar gibi
Sarıl gizlice ağaçlara
CAHİT KULEBİ
Bir Umut
Yorgunsun, uzaklardan gelmişsin, Yitirmişsin nen varsa birer birer. Bir sağlık, bir sevinç, bir umut Onlar da nerdeyse gitti, gider.
Dost bildiğin insanların yüzleri Aynalar gibi kapkara. Suyu mu çekilmiş bulutların, Dönmüşsün kuruyan ırmaklara.
Taşlara düşen saat gibi, Ne artı, ne eksi. Bir sağlık, bir sevinç, bir umut Hikâye hepsi.
Cahit Külebi ✍
Dost
Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın
Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın
Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız
Dokunarak uçalım.
insanlardan buz gibi soğudum,
işte yalnız sen varsın
Öyle halsizim ki hiç sorma
Anlarsın.
Cahit külebi
yorgunsun, uzaklardan gelmişsin,
yitirmişsin nen varsa birer birer.
bir sağlık bir sevinç bir umut
onlarda neredeyse gitti, gider.
dost bildiğin insanların yüzleri
aynalar gibi kapkara
suyu mu çekilmiş bulutların
dönmüşsün kuruyan ırmaklara.
taşlara düşen saat gibi
ne artı, ne eksi.
bir sağlık, bir sevinç, bir umut
hikaye hepsi.
Cahit Külebi