Acının, en bilinmezlerine kadar tanınmak istediğin insan tarafından ucundan bile olsa hatırlanmamanın, hep bir umutla bekleyişin ama sonunda hayalkırıklığının kitabı.
***
İlk incelemem oluyor kendileri, konuya nerden nasıl girsem bilemedim. Spoiler vermeden nasıl anlatabilirim kitabı onu da bilemiyorum. Ama inceleme yazılmayı hak eden bir kitap olduğu kesin.
***
Aşkın, tek taraflı olmasına rağmen, hatta aşık olunan kişinin bundan haberi bile olmazken nasıl bu kadar güzel yaşanabileceği aklım almıyor. Tek taraflı aşk mı olur yoksa bunun adı farklı bir şey midir bilinmez ama kadının yaşadıklarının tutkuyla beklenen, yıllarca büyütülen, her anı, her hareketi belleğine kazınmış, sırf karşı taraf kendini sorumluluk altında hissetmesin diye her şeyi ondan saklayan bir kadının hissettikleri aşktır diye tahmin ediyorum.
***
Zweig'ın çok iyi psikolojik analiz yaptığını düşünüyorum. Başka türlü yazılanların benliğinizde bu kadar iyi hissettirilmesi mümkün olmazdı.
Kitabın içinde çok beğendiğim bir cümleyle bitirmek istiyorum incelememi. "Senden rica ediyorum, beni dinleyeceğin bu çeyrek saat yüzünden yorulma, çünkü ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorulmadım."
