Descartes'ın ve Newton'ın fizik teorileri 18.yy. başlarına kadar sınanmıştır. Descartes, doğrudan etki olmaksızın hiçbir devinim olanak tanımamıştır ve yerçekiminin ether adlı girdaplarla olabileceğini düşünmüştür. Bu fikri destekleyen Descartesçılar, yer çekimine yol açan ether girdaplarlarının ekvatorda basık, kutuplarda şişkin olması gerektiğini ileri sürmüşlerdir. Fakat kısa bir zaman sonra, bu özelliklerin gözlemlere uymadığını Newton matematiksel olarak göstermiştir. Newtoncılar, merkezkaç kuvvetin ekvatorda en büyük olmasından ötürü Dünya'nın ekvadorda şişkin, kutuplarda basık olacağını öne sürmüşlerdir. Gözlemler Newton'ı doğrulayacaktır ve Girdap kuramı geçerliliğini yitirecek, yerini Newton'ın yerçekimi kuramına bırakacaktır.