canım kadınlar benden size
Hanımlar;
Neden takım olan tabaklar ,bardaklar kırılınca üzülüyoruz ki?
Kim demiş 6 kişilik ya da 12 kişilik olmalı diye?Kim çıkarmış bunu?
O misafir hiçbir zaman o sayılarda gelmiyor ki zaten.
Kırıldı mı?
Üzülmeyin nazar çıkmıştır.
Süpürün gitsin.
Yeter ki kalbiniz kırılmasın 🌺//mçk
Umutsuzlar Parkı
I.
Biliyorsunuz parkların
Sizi çağıran tarafları
İnsanın gizli, karanlık köşeleriyle oranlı
Orada saklanıyor onlar
Çünkü her türlü saklanıyorlar orada
Ah Canım - Temmuz Ayı Öykü/Deneme Etkinliği
youtube.com/watch?v=a8pAKr_...
“Teker teker konuşun be, teker konuşun! Lan olm! Kime diyorum!”
Karakol amirinin bağırması üzerine derin bir sessizlik oluşmuştu. Sessizliği bölen, benim biricik arkadaşım, kurtarıcım oldu.
“Amirim şimdi izninizle ben anlatayım olayı.”
“Sen de kimsin be adam, nesi oluyorsun bu adamın?”
Bana bir şeyler söylediniz, anlamadım
Bir cümle, iyi bir söz, gene anlamadım
Doğrusu hiç anlamadım, siz ne demiştiniz?
Ben ne demiştim, ve çekip gitmiştim sonra
Öyle ya, niye hiç değişmedi bakışlarınız?
BİTMEDİ, DİYORUM BİTMEDİ ŞAŞKINLIĞIMIZ.
O gün bugündür işte - ben mesela
Çok usta bir avcının gözleri karşısında
Bir çocuk olarak
Uyudum Uyandım Sendi Hayat
Uyudum uyandım, sendi hayat
Kalbimin üstündeki perdeleri silkeledim
Camlara saksılar koydum
Sofraya cicekli tabaklar...
Uyudum uyandım, sendi hayat
Gözlerime gülmeyi ezberlettim
Ellerime merhabayı...
Uyudum uyandım,sendi hayat
Saçlarında yağmur
Yanaklarında rüzgar
Yüzünde bir bahar vardı...
Metin YILDIZ
Canım eşime yazmis olduğum şiir.
Bana bir şeyler söylediniz, anlamadım
Bir cümle, iyi bir söz, gene anlamadım
Doğrusu hiç anlamadım, siz ne demiştiniz?
Ben ne demiştim, ve çekip gitmiştim sonra
Öyle ya, niye hiç değişmedi bakışlarınız?
BİTMEDİ, DİYORUM BİTMEDİ ŞAŞKINLIĞIMIZ.
O gün bugündür işte - ben mesela
Çok usta bir avcının gözleri karşısında
Bir çocuk olarak taptaze
tam ona sarılırken
gördum pencereden
gülünecek ne vardı
gülüyordun ya öperken
bu gece seninle olalım canim derken
sildim seni o anda kalbimden
neydi kopan içimden
yıllar zincirinden
öldüm sanki yaþarken
kaçtım hemen o sahneden
kendimi buldum ben çalıştım bu yerde
azalır acılar da gitgide
uykusuz her gece
bu soğuk kahvede
sabahlarım bazen günlerce
rüyalarıma gelme diye
uykusuz her gece
yorgun ölesiye
unutur muyum seni yorulsam her gece
masada boş bardaklar
kirlenmiş tabaklar