Bûye meselok di nava kurdan
“ Kûzê ji axê nagre ava zêr,
Cendekê pisîk navê serê şêr”.
Mîrekî kurdan xwedî nav û deng
Bi xwedî dikir şêrekî çeleng
Li ber dilê mîr gelek xoşewîst
şêr jî hezdikir ji xudanê xwe
Sipartibû wî dil û canê xwe
Carekê da pê kovîkî sitûr
Di tirang de ket nav gelîkî kûr
Pîjekî pir tûj qefsing jê kun kir
Dilê şêr hingavt di
Turreya tabidarê `enber ke
Xemriyên şeng miskê ezfer ke
Li gulan misk û `enberê bireşîn
Ji gulavê cinesriyan ter ke
Kesk û sorên ji rengê qewsê qezeh
Ji serapa gulav û mawer ke
Tu sehergeh bi temaşa were bazarê hudûs
Lê te bêfa`ide azar-i nedit xarê hudûs
Da ji dil xunçelebek nazik û terdane bijîrî
Bi tebessum bi te ra bête ji gulzarê hudûs
Sed girih min di dil in lew ko çep û rast-i dikir
şahê husnê qidemê zulfê girihdarê hudûs
Bil ji sultanê qidem min bi tu iqrar-i nehin
Ger li kaba me nehin metqeb û bizmarê
Te`ale l-lah zehê husna mubarek
Tebarek sed tebarek sed tebarek
Meger şîrîn bi vê şîraniyê bû
»Ela şemsu l-melaheti qed tuşarek«
Ji xunçên buxçeya wê gul`izarê
Ji her xunçe di dil da maye xarek
Li textê dilberê rûnî bi şahî
Li te şahî mubarek bit mubarek
Ji dîdarê murada min bibexşî
Murada min ji te dîdar e carek
Di dil da nî we dîsa dil disojî
»E-tehriqu ya melîke l-husni darek?«
`Izarê ger li min dî tu li dil de
»Li-enne l-qelbe qed yehwa `izarek«
Te cergê min ji dil kir pare pare
»Fe-carek ya bedî`e l-husni carek«
Were xanim bikuj biste bi xencer
Melê emma bi destê xwey’ mubarek
Sebahu l-xeyri xanê min
şehê şêrîn zebanê min
Tu yî rûh û rewanê min
Bibit qurban te canê min
Te`ale l-lah çi zat î tu
çi wê şêrînsifat î tu
Ne wek qend û nebat î tu
Yeqîn rûh û heyat î tu
Neyşekera gerden ji `ac
Dîsa ji reştûzên semed
Qewsên li bala ferq û tac
Keyber reşandin bê`eded
Keyber reşandin bêhisab
Misrî ko dan sîqal û tab
Sed Ristem û Efrasiyab
Nazikek min seherê dî bi cemala xwe ne wek
Hor û wildan û perî bûne beşer bûne melek
Wer temaşayê şehîdên xwe ke carek tu binê
»Ehsene l-lahu we-tebarek« ji du çehvên di belek
Sinbilên ter li gulan pal-i bi mestî diderin
Sosinên taze li nisrînwereqan bûne helek
Nazika min ko bi mestî di çemen hat-i xeram
Ji hesed çûne xusûfê meh û mihr-i di
Li-llahi l-hemd ji yarê me di dest cam e lebaleb
Ji lebê noşê peyapey di dil ilham e lebaleb
Di riya wan xet û xalan ko ne herfên qelemê ne
Me ji feyda te ye mestane rewan ça me lebaleb
Mestê şehkasê meya cezibeyên rûhî didîn
Rûh dizanit ko ji ber lezzetê `işq mame lebaleb
Nêrgiza mest-i ji bala çimena sinbil û gul tê
Qedehê taze bi destê xwe
îro mi dî weqtê seher
Ew dilbera sundus di ber
Dîsa di lebsê sor û zer
Nûrek munezzeh bû beşer
Biskên siyah xalên di qer
Reşkagulê zulf çûne ser
Eswed bû da`im secde ber
Min bestî `eqda niyyetê
Birînên xwe kom bikê îşev jî navê me bû hêvî
Carek din helbest û stran hatin gotin ji bo navêk bîyani
Be war ketim çol û çîyayan vê
Bi dilêq giş mezin fikrêk xwedi nîştiman.
Bandora min û te peymanêk ava bu bi baweri'ya hemû kitebên pîroz were îro jî em bûn hêvî
Dawudê Hesîbê
Ey dil were dîsan bicoş
Carek ji caran mey binûş,
Bikin qiseta Zembîlfiroş,
Da seh bikin hikayetê.
Zembîlfiroş lawkê rewal bû,
Bi kilfet û ehl û eyal bû,
Husnekî Usiv Lili bal bû,