Insanlık dediğin odur
Biz Yunanlılar trajediye düşkünüz. Belki de bunu kendimizin yaratmış oluşumuzdandır." "Ne tür bir trajediden söz ediyorsun?" "Tek tip trajedi vardır Ve üç unsura dayanır her zaman: Aşk, acı, ölüm."
Rus Devrimine bakın. Yeni - kan ve düş nehirleri akıp gitti. Yeni zulüm ve umut denizleri aktı. Bu da yeni zehir kaynağı oldu. Yok edilen çarın benzeri olan küçük çarlar imparatorluğu. Öncekilerin ayrıcalıkların aynı olan ayrıcalıklar veya daha da mükemmelleştirilmiş olanları. Bilimsel ölçülere dayandırılmış bir doktrine uyularak iktidar saptırmaları... Amerika Birleşik Devletleri’ne bakın. Özgürlük ve mutluluk aramak için yola çıkanların, İngiltere'nin sömürgesi olmamak için savaşanların ülkesine bakın. Köleliği icat etti. Kiloyla satılan hayvan eti gibi kiloyla tartarak insan sattı. Özgürlük ve mutluluk arayan başka insanları ezdi, sonra da yerkürenin yarısını kendi sömürgesi haline getirdi. Neden öyleyse savaşım vermek, acı çekmek, seni kuyunun derinliklerindeki balıklara yem yapacak kaya parçaları altında kalmak niye? Ne yaparsınız ki, insan olarak yaşamanın başka yolu yok! Bir insan, eğer bir insansa ve sürüden biri değilse, onda savaşım vermeye iten bir içgüdü vardır. Sonu boş da olsa, sonunda kaybedeceğini de bilse. Onun kendisi için veya insanlık için savaşım vermesinde, halka inanması ya da inanmaması, özveriden sonuç alması veya almaması önemli değildir. Mücadele ederken ve alta düştüğü anda Halk dediğin odur. İnsanlık dediğin odur.
