Ron bob bakışlarla, "Cedric mi?" dedi.
"Diggory," dedi Harry. "Turnuva'ya katılıyor olmalı."
"O salak Hogwarts şampiyonu oalcak, ha?" dedi Ron, gevezelik eden kalabalık arasından kendilerine yol açıp merdivene doğru giderlerken.
"Salak değil," dedi Hermione. "Sen ondan sadece takımı Quidditch'te Gryffindor'u yendiği için hoşlanmıyorsun. Çok iyi bir öğrenci olduğunu duydum - ayrıca Sınıf Başkanı."
Konuya son noktayı koymuş gibi bir hali vardı.
Ron iğneli iğneli, "Sen ondan sadece yakışıklı olduğu için hoşlanıyorsun," dedi.
Hermione incinmiş bir eday, "Kusura bakma ama, ben insanalrdan sadece yakışıklı oldukları için hoşlanmam!" dedi.
Ron yüksek sesle, sahte sahte öksürdü; sanki "Lockhart" der gibiydi.
"Ee... söyle bakalım..." dedi Cedric, Giriş Salonu'na ulaştıklarında. ... "Nasıl koydun adını?"
"Koymadım," dedi Harry, ona dik dik bakarak. "Adımı koymadım. Doğruyu söylüyordum."
"Haa... peki," dedi Cedric. Harry, Cedric'in ona inanmadığını anlamıştı. "Eh... görüşmek üzere, öyleyse."
Sevgili Sirius,
Hogwarts'ta olan biten her şeyden seni haberdar etmemi söylemiştin, işte ben de ediyorum - duydun mu bilmiyorum, ama bu yıl Üçbüyücü Turnuvası düzenleniyor ve cumartesi gecesi ben dördüncü şampiyon olarak seçildim. Adımı Ateş Kadehi'ne kim koydu bilmiyorum, çünkü ben koymadım. Öteki Hogwarts şampiyonu, Hufflepuff'tan Cedric Diggory.
Umarım iyisindir, Şahgaga da - Harry.
Hufflepuff'ların tavrını beğenmese de analyabiliyordu; onların destekleyecek kendi şampiyonları vardı. Slytherin'lerden gelen acımasız hakaretleri de bekliyordu zaten ... Ama Ravenclaw'ların kalplerini dinleyip onu da Cedric kadar destekleyeceklerini ummuştu. Ne var ki, yanılmıştı. Ravenclaw'ların çoğu Harry'nin biraz daha şöhrete kavuşabilmek için Kadeh'i kandırıp adını kabul ettirdiğini düşünüyordu.
Harry zorla soluk almaya çalışarak çalı çite yaslandı ve çevresine bakındı.
Cedric arkasında parlayan Üçbüyücü Kupası'ndan bir iki metre ötedeydi.
Harry soluk soluğa ona, "Al, öyleyse," dedi. "Haydi, al. Önce sen vardın oraya."
Ama Cedric kıpırdamadı. Orada durup Harry'ye bakmakla yetindi. Sonra dönüp Kupa'ya baktı. Harry, Kupa'nın altın ışığında onun yüzündeki özlem ifadesini gördü. Cedric dönüp, şimdi ayakta durabilmek için çalı çitten destek alan Harry'ye baktı yeniden.
Cedric derin bir soluk aldı. "Sen al. Sen kazanmalısın. Burada iki kez canımı kurtardın."
Harry, "Bu iş böyle olmuyor," dedi. İçinde bir öfke hissediyordu, bacağı çok acıyordu, örümceği üstünden atmaya çalıştığı için her yanı ağrıyordu. Ve bunca çabadan sonra Cedric onu yenmişti, ... "Kupa'ya önce varan puanı alır. O da sensin. Bak, diyorum sana, ben bu bacakla yarış falan kazanamam."
Cedric, Sersemlemiş örümceğe doğru birkaç adım attı, Kupa'dan uzaklaştı, başını salladı.
"Hayır," dedi.
Harry sinirli sinirli, "Soylu davranmayı bırak," dedi. "Al şunu da, buradan gidelim."
Cedric ciddiydi. Hufflepuff binasının yüzyıllardır görmediği bir zaferden uzaklaşıyordu.
"İkimiz birden alacağız. Yine de bir Hogwarts zaferi olur. Berabere kalırız."
Cedric, Harry'ye bakakaldı. ... "Sen - emin misin?"
"Evet," dedi Harry.
Uzaktan, başının üstünde bir yerden tiz, soğuk bir ses duydu: "Fazlalığı öldür."
Bir gışırtı ve hemen ardından gecenin karanlığına haykıran ikinci bir ses duydu: "Avada Kedavra!"
Yeşil bir ışık patlaması Harry'nin gözkapaklarının içine işleyip gözlerini kamaştırdı. ... Harry, göreceklerinden korkarak, sızlayan gözlerini açtı.
Cedric yanı başında, kolları ve bacakları iki yana açılmış, yatıyordu. Ölmüştü.
"Harry..." diye fısıldadı Cedric'in hayali, "bedenimi de geri götür, olur mu? Bedenimi annemle babama geri götür..."
"Götürürüm," dedi Harry, yüzü asayı tutmanın çabasıtla kasıldı.
Olup bitenler için onu suçlamadılar; tam tersine, ikisi de Cedric'in cesedini onlara geri getirdiği için teşekkür ettiler. ...
Harry onlara Cedric'in nasıl öldüğünü anlatınca, "Öyleyse çok az acı çekti," dedi Mrs Diggory. "Hem, Amos... tam Turnuva'yı kazandığı sırada öldü, değil mi? Eminim ki mutlu olmuştur."
Gitmek için kalktıklarında, başını eğip Harry'ye baktı ve, "Kendine göz kulak ol," dedi.
Harry komidinin üstündeki altın kesesini aldı.
"Bunu siz alın," diye mırıldandı. "Cedric'in hakkı, oraya önce o ulaştı, alın-"
Ama Mrs Diggory geriye çekildi. "Yo hayır, o senin canım, alamayız... sende kalsın."
"Cedric Diggory, Lord Voldemort tarafından katledildi."
"Harry Potter, Lord Voldemort'dan kaçmayı başardı," dedi Dumbledore. "Kendi hayatını tehlikeye atarak Cedric'in cesedini Hogwarts'a getirdi. Her yönüyle, Lord Voldemort'la karşı karşıya gelmiş pek az büyücünün gösterdiği türden bir cesaret sergiledi. Ve bunun için onun şerefine içiyorum."
Ron bob bakışlarla, "Cedric mi?" dedi.
"Diggory," dedi Harry. "Turnuva'ya katılıyor olmalı."
"O salak Hogwarts şampiyonu oalcak, ha?" dedi Ron, gevezelik eden kalabalık arasından kendilerine yol açıp merdivene doğru giderlerken.
"Salak değil," dedi Hermione. "Sen ondan sadece takımı Quidditch'te Gryffindor'u yendiği için hoşlanmıyorsun. Çok iyi bir öğrenci olduğunu duydum - ayrıca Sınıf Başkanı."
Konuya son noktayı koymuş gibi bir hali vardı.
Ron iğneli iğneli, "Sen ondan sadece yakışıklı olduğu için hoşlanıyorsun," dedi.
Hermione incinmiş bir eday, "Kusura bakma ama, ben insanalrdan sadece yakışıklı oldukları için hoşlanmam!" dedi.
Ron yüksek sesle, sahte sahte öksürdü; sanki "Lockhart" der gibiydi.
"Hogwarts şampiyonu," diye seslendi, "Cedric Diggory!"
"Ee... söyle bakalım..." dedi Cedric, Giriş Salonu'na ulaştıklarında. ... "Nasıl koydun adını?"
"Koymadım," dedi Harry, ona dik dik bakarak. "Adımı koymadım. Doğruyu söylüyordum."
"Haa... peki," dedi Cedric. Harry, Cedric'in ona inanmadığını anlamıştı. "Eh... görüşmek üzere, öyleyse."