Şilan
@cekdaren
"İnsan evrende gövdesi kadar değil,yüreği kadar yer kaplar."
59 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor.Bu nedenle beynimin onun hareketinde duruyorum acıyor,anlıyor musun?
Ülkem olmayan ülkemi
Kayboluşumu aradım.
Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm.
Bir ters bir yüz kazaklar ördüm
Haroşa bir hayat bırakmak için.
Bırakmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm.
Fazla bilmek mutsuzluk getiriyor.Ne mutlu cehaletin koruyucu rahmi içinde bir cenin gibi büzülüp yatanlara.
Okur Takip Önerileri
Acıyı küçümsersiniz,ama parmağınızı kapıya sıkıştırdığınız vakit en yüksek perdeden inlersiniz.
Siz de çok iyi bilirsiniz ki,bu dünyada insan aklının yüksek manevi dışavurumu dışındaki her şey önemsiz ve sıkıcıdır.Akıl,hayvanlar ve insanlar arasında keskin bir sınır çizer,insandaki ilahi yöne ışık tutar,hatta bir dereceye kadar gerçekte var olmayan ölümsüzlüğün yerini tutar.Buradan yola çıkarak şunu söyleyebilirim ki akıl,elimizde olan yegane zevk kaynağıdır.
Günlerin birike birike yıllar olduğunu,çiçeklerimin dört mevsim başka başka renklere döndüğünü görmek hoşuma gider.Her günün,bir öncekinden daha güzel olduğunu hatırlatır bana çiçekler ve takvim yaprakları.
Hayatın anlamını arıyorsan, hiç yaşamamışsın demektir.
Hangi dalın gittiği yolu seçerek seçelim, yine o çürümüş ağacız.
"Yani... demek istediğim... demek istediğim... bizi en büyük başarıya götüreceğini sandığımız yol, aslında sandığımız gibi bir yol değildir. Zira zihnimizde başarı kavramı çoğu zaman dışarıdan gelecek saçma sapan bir kazanıma hedeflenmiştir:olimpiyatlarda madalya, ideal koca, yüklü maaş. Hayatımızı bu ölçütlere uyabilmek için harcarız. Oysa başarı ölçülebilecek bir şey, hayat kazanılabilecek bir yarış değildir. Bunların hepsi... fasa fisodur aslında... "
"Öğrenmenin tek yolu yaşamaktır."
"Diyeceğim o ki, tek bir şeyi farklı yapmak çoğu zaman her şeyi farklı yapmaktır. Tek bir hayatta, ne kadar çabalasak da, yaptıklarımızı tersine çeviremeyiz..."
Çünkü hayat yaptıklarımızdan değil, yapamadıklarımızdan da oluşur. Ve yaşadığımız her an...bir çeşit dönemeçtir.
Nora, yalnızlığın temelinde anlamsızlık yatan bir evrende insan olarak var olmanın ayrılmaz bir parçası olduğunu bilecek kadar varoluşçu felsefeye hakimdi.
Kütüphane dışarıdan kaçıp uygarlığa sığındığı bir yer gibiydi.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın,
ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey,hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat,sunulmuş bir armağandır insana
