Bazen akşam üzeri Keçi Burcu'nda otururduk. Bir gün "Şu her gün şarktan doğan, garptan batan güneşe ve gecenin incisi aya yemin olsun ki sen benim sözlerime şiir, tuvalime resim, şarkıma beste oldun" dedin. Bakışlarım yüzüne değemedi Narkissos... Kendini susma orucuna adamış Meryem gibi sustum, konuşamadım. Bana her şeye rağmen beni bekleyeceğini söyledin. Fakat benim ruhum hiçlikle terbiye edilmişti Narkissos. Beni edebiyatına döktüğünde müsvedde, tuvaline çizdiğinde eskiz olurdum. Müziğinle anlattında kulakları tırmalayan ucube bir tınıyı geçemezdim. Ben tüm benliğimle hep eksik kalacaktım Narkissos...
Narkissos'a Dair