Ey Türk gençliği! Birinci görevin Türk bağımsızlığını, Türk Cumhuriyeti'ni sonsuza kadar korumak ve savunmaktir.
Sevgi ne zarif bir şeydi. Yumuşacık yastıklar seriyordu düşenin altına.
Sakın kimseyi seviyormuş gibi yapma, olur mu?
Okur Takip Önerileri
Normal şeylerin sıkıcı bulunduğu bir devre denk geldik sanırım. Müthiş bir oburluk çağı. Yeni insanın nefsi doymuyor. Sıradanı tükettik. Mutluluk dediğimiz şey sadece anlık. Lunapark treni gibi hızla çıkıp hızla inilen bir yer mutluluk...
Yaşamak isteyene bir şekilde sahip çıkıyor hayat.
İnsanla insanı bağlayan yegâne şey sevmekten başkası değildi; ne olursa olsun, bir insanı eskimeyen, durduğu yerde kıymetlenen, olanı biteni unutturan bir sevgiyle sevebilmek varabileceğin en üst mertebesiydi bu işlerin.
Kızmadım ona beni bir daha aramadığı için. Gücenmedim. Üzülmedim dersem yalan olur. Güzel adamdı. Bir kadının nadiren karşılaşacağı, bulunca kaybetmek istemeyeceği biriydi. Çelebi bir insandı. Ama iyi ki bir daha aramadı dedim sonra.
Susuyorum…Ağzımı açarsam narin bir eşyayı devirip kırarmışım gibi geliyor.
Karşı çıkmadım, birine karşı çıkmaya mecalim yoktu…
Doğru düşünseydi, elimizde sıkı sıkıya tutamadığımız hiçbir şeyin bizim olmadığını bilmesi gerekirdi.
Aslında hiçbir şeyi sıkı sıkıya tutamadığımızı da.
Herkes kendi zayıflıklarını bildiği için kimse bir diğerine güvenmez.
İnsanoğlunu sömürmüş kimseler kendilerini genellikle baba figürü olarak sunmuşlar ve böylece kolayca benimsenmişlerdir. insan korku ve acizliğinden dolayi birine itaat ettiğini kabullenmekten ziyade iyi niyetli olduğu söylenen birine itaat etmeyi tercih eder.
İnsanın dünyadaki konumunun gücü, onun gerçekliği kavrayış derecesine bağlıdır.
Sözcükler kullanıldıkları bağlam dışında onları kullanan kişinin karakteri ve niyeti dışında kendi başına bir anlam taşımaz…
…Bazı faydalı adımları ele almadan önce, kişinin yolunun üstünde duran ana engellerin farkında olması gerekir, zira eğer kişi sakınması gereken şeylerin bilincinde değilse sarf ettiği bütün çabalar boşa gider.