Hayatta kalmak için ne çok şey yaşadığına bir bak , bir de nasıl öldüğüne.
İnsan tarih makinesine atıldığında bir hiç oluyor.
İnanmazlık ve suçluluk duygusu tehlikeli bir karışımdı.
Hafıza gerçekten de muğlaktı ve her şeyden önce güvenilir değildi.
Hikayeleri yeniden yazmak çok zor , özellikle de bunca zaman sonra.
Kimse gerçekten bir insanın neler yapabileceğini bilmek istemezdi.
Daha şimdiden karanlık bir yüzyıl olmaya başladı.
Ne kadar nahoş olsalar da acılarımıza alışıyoruz sanırım. Kimse sonsuza kadar ağlayamaz. İnsanda gözyaşı mı kalır?
Hiçbir şey hissetmemek , hiçbir şey bilmemek , hiçbir şey olmak , hiçbir şeye sahip olmamak. İnsanoğlunun cenneti icat ettiğine şaşmamalı.