Göze göz ve dişe diş, yürümez.
Bağışlamak geçmişten; sizi inciten ve istismar edenden kurtulmaktır.
Kutsal kitaplar insanları bağışlamayı, onları yasal bir borçtan azat etmekle kıyaslar. Bir borç gündeme geldiğin de, insanlar
Hukuku ele alalım: duruşmada en yoz, en çürük dava bile,
Etkili bir ses ve sözcüklerle kötülüğü gizlemiyor mu?
Dinde de böyle: bir bilgiç ortaya çıkar,
İğrenç bir günahı kutsar,
Buna da kendine göre, kutsal kitapta bir dayanak arar;
İşin yüceliğini birtakım süslerle saklar.
Dışarıdan bakıldığında meziyetmiş gibi gösterilemeyecek
Kötülük yoktur yeryüzünde.
Gerçekler hep çıkar su yüzüne, cinayet bile gizli kalmaz şu gök kubbe altında.
Tanrı insanı namuslu ve namussuz olma ihtimalleriyle yaratır ve orada durur. İnsanın ilişkileri o ihtimalleri besler, birini ya da öbürünü. Sonuç olarak ortaya ya namuslu ya da namussuz bir insan çıkar.
