Anlaşılmadığım için sevilmemiştim ve kendimi anlaşılır kılmak istemiyordum. Bugünse artık her hangi bir nefret duygusu barındırmıyorum; açıkça görüyorum ki kendimi kendi ellerimle hırpalamak için doğmuşum.
Bir kalp yanlizca başka bir kalbin sesiyle uyanır.
Sayfa 57Kitabı okudu
Acı çekmek insanı yüceltir ve bir gün çok sevildiğin de göz yaşları elbet kurur.
Sayfa 14Kitabı okudu
Yoksulluğun içinde bir çeşit ağır sarhoşluk; bilinci, bedeni ve ruhu uyutan yoğun bir uyuşukluk var.
Sayfa 65Kitabı okudu
O güzel saflığı olmasa, gençlik ne kadar da aptalca olurdu!
Sayfa 53Kitabı okudu
Bizler yaşı büyük çocuklarız...
Sayfa 38Kitabı okudu
Dolap dolu iken, büyük cesaretim vardı, ekmeğimi kazanacak kadar kendimi güçlü hissediyordum. Bugün, dolap boş ve her şey bana bıkkınlık veriyor. En az çabayı göstermektense, açlıktan acı çekmek bana daha kolay...
Sayfa 33Kitabı okudu
Her yemekte azaldığını artık görmemek için ekmeğimi bitiriyor, tüketmekte neredeyse acele ediyorum. Korkakça kendimi sefilliğe bırakıyorum...
Sayfa 32Kitabı okudu
Bir kalp olsa olsa başka bir kalbin sesiyle uyanır.
Alınyazısı böyledir. İki temiz kalbin karşılaşması nadirdir, her zaman, birbirlerine hayranlıkları bir çiçek gibi solacaktır.
"Neden gözlerimi ilk önce karşılayan sen değildin,
neden kendini benden esirgedin?"
...sefalet o kadar soğuk ki, çevresindeki kalpleri buz gibi yapıyor.
Sayfa 18Kitabı okudu
... insan yalnızken, çiçeksiz, gözlerini dikeceği beyaz perdesiz bir ortamda ne kadar üşür.
Sayfa 16Kitabı okudu