Emine
@cnremine
"İsraf etmeyin; Yaşamı, zamanı, sevgiyi, saygıyı!
Ve en çok da iyi niyeti...''
583 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Eğer arada kalbimiz kırıldıysa bu samimi olduğumuzdan: Sevgi ve bağlılık çaresizliğini kalp kırıklığından daha güzel ne ifade edebilirdi? İnsan olmanın özüdür kalp kırıklığı, yolda olmanın, yolda bulduklarımıza ihtimam göstermenin özüdür.
Sayfa 99
Mesele sadece kendin olmak değil, kendin kalmak, kendinle kalmak.
Sayfa 59
Okur Takip Önerileri
Diyorum ki, “Elbet bulunur/ iyi bir hal üzere kaybolan kişi.”
Sayfa 57
Bazen kaldıramayacağım yüklerin sırtıma yüklendiği olur. Bakalım benim yüreğimin takati var mı o yolu yürümeye?
Sayfa 52
Koşmak zorunda değilsin, düşersen kalkmak zorunda değilsin. Düştüysen bir süre çayır çimenin tadını çıkar. Sana sürekli koşmanı söylüyorlar. Yarışmanı, birilerini arkada bırakmanı, ipi önce göğüslemeni bekliyorlar. Hep daha hızlı koşmanı istiyorlar. Bense sadece annenin çocukluğunda söylediği bir sözü hatırlatacağım: Koşma, düşersin!
Sayfa 44
Dünyaya sana ait bir ses, bir renk, bir ezgi, bir eda, bir duruş, bir cümle bırak.
Halbuki kalp bağırıp çağırmaz, sadece fısıldar. Duymak için yakınlaşmalısın.
Sayfa 38
Ancak hoşgörüsüz insanlar yıkıcı duygularını yansıtacak bir düşmana ihtiyaç duyar.
Sayfa 37
Ruhuna dokunduğunuz hiç kimse, size ebedi bir düşman olamaz.
Sayfa 37
Bir Afrika sözü şöyle diyor: “ Bir insan başka bir insan aracılığıyla insanlaşır.”
Sayfa 35
İnsanlara iyi gibi görünerek oyun oynadım.
Sayfa 27
İnsanlar bize baktıklarında öfkeli birini görürler, hayır bazen sadece üzgünüzdür ve üzgünlüğümüzün fark edilmesini ister, bağırır çağırır, etrafı gürültüye veririz.
Sayfa 22
Karşına seni sukutuhayale uğratacak insanlar çıkacaktır, belki de onlar senin en büyük öğretmenlerin olacak.
Sayfa 18
Hayatta hiç bir karşılaşma tesadüf değil. Yüz yüze geldiğimiz her insan bize bir şey öğretebilir, bizi mutluluğa ve mutsuzluğa gark edebilir.
Sayfa 18
Sonra derler ki bir gurbet daha var, adı duygusal yalnızlık. Kendi duygularımdan çok uzaklara gittiğimde olur. Seviniyor muyum, üzülüyor muyum, aşık mıyım, bir derdim mi var, hiç bilmiyorum. İnsan kendinin gurbetine çıktığında, işte orası en koyu yalnızlıktır.
Sayfa 17