Sen vicdanını çoktan mağlup etmiş,vefası lafta,vedası sessiz,kalbi eksik olansın.
Çok şükür ben sadece kalbi kırılmış olanım.
parisa
"Şu anda Paris'e geri dönmemin bir anlamı yok. Hem gecenin geri kalanında biraz eğlenmek istiyorum."
"Sizi eğlendireceğimi mi düşünüyorsunuz?"
Parisa bilinçli olarak gözlerini şöyle bir kırpıştırdı ve tepeden tırnağa onu süzdü.
"Kesinlikle denediğinizi görmek isterim. Hem bu işi kabul edeceksek, arkadaş olmaya başlamamız gerek."
“Arkadaş mı?” Tristan bu sözcüğü söylerken resmen dudaklarını yalamıştı.
"Arkadaşlarımı yakından tanımak isterim," dedi Parisa.
"Ben nişanlıyım." Doğruyu söylüyordu ama önemli bir mesele değildi.
"Ne kadar hoş. Eminim ki çok tatlı bir kızdır."
"Aslında, pek tatlı değildir."
"Daha da iyi," dedi Parisa. "Ben de değilimdir."
Sayfa 102Kitabı okuyor
Ben senin için savaşmayı, bu ilişkiyi ikimizin yerine tek taraflı ayakta tutmayı, senin oturduğun yerden konuşmaktan başka hiçbir şey yapmadığını defalarca gördüğümde ve hiçbir şeyin değişmediğini çok net anladığımda bıraktım.
Ben senin için savaşmayı, bu ilişkiyi ikimizin yerine tek taraflı ayakta tutmayı, senin oturduğun yerden konuşmaktan başka hiçbir şey yapmadığını defalarca gördüğümde ve hiçbir şeyin değişmediğini çok net anladığımda bıraktım.
İmam-ı Âzam'ın talebesi İmam Muhammed, ders yaparken sıra zekât bâbına geldiğinde duruyor, “Arkadaşlar! Bu bâbı size okutamam ben!” diyor. Neden? “Çünkü zengin değilim, zekât vermiyorum, çok fazla muhtaç da değilim zekât almıyorum, dolayısıyla ben zekât mevzûsu değilim. Zekâtla benim bir işim yok, ne vericiyim ne alıcıyım. Bir gün zekât alırım veya veririm, o zaman bu bâbı size okuturum."
Sayfa 92
Ben yürüyen bir paradoksum. Ben dağınık ve çelişkiliyim. Her küçük şeyde güzellik görürüm ama çok şeye gelince karamsarım. Genç ve yaşlı insanlarla dolu bir odada genellikle kendimi sağduyu açısında en akıllı kişilerden biri olarak görürüm, yine de genel davranışta saptıran şeyler yapmıyorum. Sosyal bir insan olduğumu söyleye bilirim, herkese en iyi şansı verecek kadar açık görüşlüyüm ama dinlemeyi beceremiyorsan ve sadece kendinden konuşmak için konuşumayı kullanıyorsan dikkatimi hemen kaybediyorsun… ben, aklım ve eylemlerimle çatışan yürüyen bir paradoksum. Her zaman mutluluğun peşindeyim, yine de çoğu zaman gerçeklikten uzaklaşıyorum ve ben acı tatlı, nostaljik ve üzgün hissettiren şeyleri düşünüyorum. Başkalarına ilham verebilen ve bunu yaparak başkalarına yardım edebilecek biri olmak istiyorum, ancak gerçekten umursamadığımı düşünmekten kendimi suçlu buldum, özelikle hak etmeyenler için. Hırslarım var dünyayı değiştirmek için büyük şeyler yapmak istiyorum, yine de üstümü giyip dışarı çıkıp ayak işleri yapmak için çok tembelim…🦋
Herkesin kolay bir şekilde bir çırpıda “Seviyorum.” dediği ama beklemediği insanların içinde ben senin beni sevmeni çok bekledim.
"Ben bu hayatta en çok kendi ahlarımdan korkuyorum."
BULUT
Bir buluta şiir yazmak çok zor.
Bulut yerinde durmaz ki.
Değişiverir rüzgarı hissedince.
Atken kuş olur, sonra kanatlı dev...
Aniden, koşan çocuğa dönüşür...
Sonra yelkenli,
Belki de yün yorgan...
Ya da pofuduk kedi.
Kalp olur.
Elma olur.
Bakarsın,
Yok olur.
Ben bulutu çok severim.
Çantama doldurmak isterim.
Ama olmaz.
O, elle tutulmaz.
Hiçbir kalıba uymaz.
Dini Kulanan çok vazla
İsmet Paşa
"Ben dindar bir aileden geliyorum.
Dindar bir insanım. Dinimizin üzerinde çok düşünmüşümdür. Sizler de dindarsınız. Elbet siz de dinimiz üzerinde düşünmüşsünüzdür. Size ve kendime soruyorum: İslamlık, isteyenin istediği yere çekebileceği, hainlik için de kullanılmaya elverişli, lastikli, her emele uydurulabilir bir din midir?"
Yaşlı, genç subaylar itiraz ettiler: "Hayır!"
Sayfa 331Kitabı okuyor
.
İlk sevgilim çikolata kokardı.
Son sevgilim ölüm.
(Aradakilerin kokusu yoktu.)
Ben ölüm kokan son sevgilimi sevdim en çok.
.
Sayfa 53Kitabı okuyor
