Yazmayıda unutuyor insan
Yalnız kalınca bir başına
Aslında çok şey yazacakken
Hiç bir şey dökülmüyor dudaklarından
Kalem elinde öylece duruyor
Bir şeyleri anımsıyor
Bir şeyleri düşünüyor
Tam şiire başlayacak eli titriyor
Tutamıyor kalemi düşürüyor
Sonra sessizce gözlerden yaşlar akıyor
Aslında çok şey yazacakken
Kitleniyor kalbi
Bu sefer olmadı, Tenekeci..
Selamlar..:) İbrahim o kadar sinirlendirdi ki gece gece inceleme yazmak zorunda hissettim kendimi. :D Okuduğum ikinci şiir kitabı. 
Giderken Söylenmiştir kitabını okudum onu da tam beğenmedim. Fakat o şiirlerde satırlar arasında alaka kurmak oluyordu. Okurken rahmetli Kemal Sunal abimizi hatırladım. :) youtu.be/VUEW3zXztdY ama burada kafiye var :D İbrahim onu da yapmamış. Bu kitapda şiiri okurken insan sıkılıyor. İbrahimi tanımak için ilk önce şiirlerinden başlamamanızı tavsiye ederim. 
Sürekli Kayıp kitabı çok güzeldi. Eğer boş vaktiniz varsa ve beyninizi yormak isterseniz 
Kimsenin Kalbi 'ni okuyabilirsiniz. Aksi halde tavsiye etmiyorum. :D İyi geceler herkese.
' Doğduğum ve öleceğim için mutluyum, bu dünyada yaşama fırsatı bulduğum için şanslıyım. Bütün güzel müzikler, filmler ve kitaplar için minnettarım.
Mutlu sabahların yanı sıra mutsuz gecelere de; hayatın istediğim şekillerde değil, kendi istediği şekillerde gelmesine alışığım.
Hiçbir şey anlamadım hayattan. Tanrının varlığını da mantıklı buldum, yokluğunu da. Bir şeyler hissedebilmeyi sevdim, içinde yaşadığım bu çileli organizmayı sevdim.
Umarım yeniden doğarım. doğmazsam o sonsuz hicliği de sevmenin bir yolunu bulurum.
ağaçlar çok güzeldi, bir de kediler '